Anderson .Paak and The Free Nationals op Pukkelpop: ‘White people, make some noise!’

© Wouter Van Vaerenbergh
Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Is er iets dat Anderson .Paak niet kan? Rappen, zingen, drummen; hij deed het niet alleen als de beste – soms in één en dezelfde adem – maar ontpopte zich zo meteen ook tot de perfecte namiddagact en dé revelatie van Pukkelpop 2016!

What’s the fuss?

Volgens Luc Janssen heeft Anderson .Paak de meest ‘hese stem’ ter wereld, en ‘een puntje voor z’n naam waar andere rappers aan kunnen zuigen’. Een aankondiging waar we weinig weten tegen in te brengen.

Hij wordt door Jan en alleman al een poos lang ingehaald als de gedoodverfde opvolger van Kendrick Lamar, maar raakt in onze contreien, ondanks twee in de muziekpers enthousiast onthaalde albums – nog niet aan de enkels van King Kendrick qua naamsbekendheid of populariteit. En toch was .Paak één van de artiesten op de affiche waar we het meest reikhalzend naar uitkeken, maar tegelijk temperde zijn programmatie op het hoofdpodium ietwat onze verwachtingen. Nergens voor nodig, zo bleek.

Toch maar beter niet de toog opgezocht?

Reken maar van njet. Sommige artiesten vandaag op Pukkelpop – zoals Arbeidt Adelt! – hebben hun leergeld al lang afbetaald, anderen komen om een pak zieltjes te winnen. En Anderson .Paak heeft véél zieltjes gewonnen, deze zaterdagnamiddag.

Was het hoofdpodium wel een goede stek voor dit multitalent die lang nog toe is aan het toppunt van zijn groeicurve? Absoluut, waren we nauwelijks tien minuten ver in .Paaks set van overtuigd! Slim, om te starten met enkel een dj en een microfoon, en dan gaandeweg het publiek – bij het begin verre van talrijk aanwezig – laten wennen aan hiphop, soul en funk met een liveband. De toetsenist, gitarist en bassist van The Free Nationals kwamen Anderson pas vergezellen bij song twee op de setlist, Milk ‘N Honey, en toonden met mondjesmaat steeds meer hun meerwaarde.

‘Where are we? Belgium?’, toonde .Paak zich in een oprechte bui, om zich vervolgens luidop te verbazen over het grote aantal bleeksmoelen in het publiek. ‘White people, make some noise!’, riep hij uit, en tekende daarmee – tot groot jolijt van de voltallige crews van Damian Marley en The Internet – tot dé quote van het festival. Maak daar trouwens maar hét optreden van dit festival van, want .Paak is een geboren entertainer, een meesterlijke rapper, een zangtalent én een geweldig drummer. In twintig minuten schopte hij het van underdog tot koning van Pukkelpop – Lamar mag dan heersen over hiphopland, in zijne hoogheid zijn afwezigheid ging Anderson .Paak een uur lang met z’n titel lopen.

Met Julien Ehrlich van Whitney stond gisteren al een zingende drummer op de affiche, maar een rappende drummer hebben we nog nooit mogen aanschouwen. En de 30-jarige .Paak kan een potje drummen, verdorie! Samen met zijn Free Nationals schakelde hij moeiteloos over van hiphop naar soul naar funk, maar het liefst van al jamden .Paak en z’n maats ergens tussenin. Sly & The Family Stone waren nooit ver weg, en een steeds in groter getale aangroeiende menigte genoot onder een stralende zon van de hot fun in the summertime.

Tijdens Put Me Thru – uit z’n nieuwste, dit jaar verschenen album Malibu – kwam de psychedelische soul van Curtis Mayfield opnieuw tot leven, met Am I Wrong beleefden we opnieuw de hoogdagen waarin funk evolueerde tot disco, toen Marvin Gaye en Earth, Wind & Fire aan de kar trokken. ‘Ah shit, ya’ll got rhythm’, klonk het laconiek, toen .Paak het ritmisch meeklappende publiek aanschouwde. Hij leek zich oprecht evenveel te amuseren als zijn (nieuwbakken) fans.

Materiaal voor uw Snapchatverhaal?

Anderson .Paak was een uur genieten. Het perfecte namiddagconcert, dat afgesloten werd met een flard van Bowie’s Let’s Dance, in de staart van Am I Wrong. Een teaser naar meer, hopelijk, want AB-programmater Kurt Overbergh – jarig vandaag, happy birthday, Kurt! – stond erbij, keek ernaar en wist wat hem te doen staat.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content