Na The Big Pink en The xx springen ook de meisjes van Warpaint op de huifkar der hypnotische waverock.
Warpaint ***
The Fool
Waverock
Rough Trade
De vrouwelijk viertal van Warpaint mag dan al zijn opgericht op Valentijnsdag 2004, elke vorm van schmalz is hen vreemd. De groep uit LA zweert bij een duister samenspel van kille bassen, bitse gitaren en ijle synths: een combinatie die zijn deugdelijkheid allang bewezen heeft en die recent nog werd herbevestigd in de handen van The XX. Aan dat Britse trio doet Warpaint dan ook onvermijdelijk denken, maar hun geluid meandert ook andere richtingen uit.
Opener Set Your Arms Down brengt met zijn iele zangpartij bijvoorbeeld White Chalk van PJ Harvey in herinnering. In Warpaint noopt de prominente bas tot vergelijkingen met The Cure. Het grimmige Bees doet de gedachten onwillekeurig uitgaan naar Cocteau Twins. En elders dringen zich nog vergelijkingen op met goed volk als Young Marble Giants, Here We Go Magic en The Big Pink.
Noem het psychedelische waverock of postpunk met zwarte eyeliner: feit is dat de minimalistische songs van Warpaint haast onveranderlijk tot hypnose leiden. Het zijn log wentelende draaikolken van muziek die alles en iedereen meesleuren in hun val – niet zelden met medeneming van uw goede luim, moeten we eraan toevoegen, want echt opbeurend kunnen we deze debuutplaat niet noemen.
Maar hey, opbeurende muziek is voor janetten en de schare beroemde supporters van Warpaint liegt er niet om: onder meer John Frusciante en Siouxsie Sioux outten zich alvast als hevige fans. Linda Perry was niet bereikbaar voor commentaar.
Vincent Byloo
