‘Thanks for the Dance’ van Leonard Cohen: de verrijzenis van een ladies’ man

Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Zelfs vanuit het graf kan het altijd een tikkeltje zwarter, zo bewijst Leonard Cohen met de postume uppercut Thanks for the Dance. Eén twee drie, één twee drie…

‘I’m leaving the table/ I’m out of the game’, zo maakte Leonard Cohen op zijn laatste album You Want It Darker ons diets dat hij klaar was de eeuwigheid. Drie weken na de release in oktober 2016 stierf de 82-jarige bard ’s nachts in zijn slaap, thuis in Los Angeles. Een waardig einde.

Maar toch. That’s no way to say goodbye, zoals Cohen het in 1967 zong. Er lagen namelijk nog onafgewerkte schetsen op tafel, in de woonkamer waar hij zijn finale plaat maakte. Met de zegen van zijn vader zorgde Adam Cohen, die ook meewerkte aan You Want It Darker, voor de opsmuk van die allerlaatste pennenvrucht. De muziek op Thanks for the Dance is even smaakvol en nog een tikkeltje soberder dan op zijn voorganger, alsof de zoon de stem en de woorden van zijn vader zo weinig mogelijk met aardse snuisterijen wilde bezoedelen.

'Thanks for the Dance' van Leonard Cohen: de verrijzenis van een ladies' man

Want zelfs met de dood voor ogen was de geest van Cohen helder, zijn pen scherp, zijn gevoel voor humor en zelfrelativering intact. ‘I was selling holy trinkets/ I was dressing kind of sharp’, bromt hij in opener Happens to the Heart. ‘Had a pussy in the kitchen/ And a panther in the yard.’ De verrijzenis van een ladies’ man, en een diep ontroerend en confronterend adieu.

Zo is de titelsong, behalve een laatste, tartend walsje, ook een afscheidsbrief aan de muze, een ode aan de poëzie, het enige huwelijk waar Cohen niet voor terugdeinsde. ‘Thanks for the dance/ It was hell, it was swell’, één twee drie, één twee drie. Maar dit is Leonard Norman Cohen, grootmeester in de orde van de somberheid, en zelfs vanuit het graf kan het altijd een tikkeltje zwarter. In Dance Me to the End of Love, uit 1984, camoufleerde hij de Holocaust nog met frivole koortjes, maar de poppen in Puppets dansen hoegenaamd níét: ‘German puppets burned the Jews/ Jewish puppets did not choose/ Puppet vultures eat the dead/ Puppet corpses they are fed.’ Slik!

You want it opbeurender? Pech gehad. Want het licht is schaars, achter de gordijnen waar Cohen berustte in zijn lot. Ooit schreef hij over ‘a crack in everything, that’s how the light gets in’, It’s Torn draait het mes nog dieper in de mens en zijn schizofrene ziel: ‘It’s torn where there’s beauty, it’s torn where there’s death/ It’s torn where there’s mercy but torn somewhat less.’ Godverdomme, Leo.

Leonard Cohen – Thanks for the dance

Streamtips: Happens to the Heart // Thanks for the Dance // It’s Torn

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content