Saxofonist Shabaka Hutchings verzekert zijn plaats in de jazzcanon met ‘We Are Sent Here by History’

Shabaka Hutchings blies zijn Zuid-Afrikaanse ensemble opnieuw samen en verstevigt met een krachtig, poëtisch statement zijn positie als rusteloze voortrekker in de hedendaagse jazzcanon.

Rusteloze geest, eindeloze longinhoud: voor een machinist of horlogemodel zelden een vereiste combinatie, maar als saxofonist staat het onderstreept op je cv. Shabaka Hutchings, een van de voortrekkers van de Londense jazzscene, heeft dan ook op elk moment verschillende ijzers in het vuur liggen.

In Sons of Kemet laaien zijn Caribische roots het hoogst op, het door synths en dub opgepookte The Comet Is Coming is zijn meest kosmische trip, en met zijn Zuid-Afrikaanse ensemble The Ancestors nestelt Shabaka zich het dichtst bij de spirituele jazz van Pharoah Sanders en John Coltrane op Impulse, het iconische label waar Hutchings nu zelf thuis is. Tom Barman riep in zijn decenniumoverzicht hun eerste album, Wisdom of Elders (2016), uit tot ‘dé ontdekking van de laatste vijf jaar’, en met deze opvolger verstevigt Shabaka zijn positie in de hedendaagse jazzcanon.

Oorlogen, ongelijkheid, het klimaat en virussen schudden de planeet verder naar de verdoemenis, en in plaats van lessen te trekken uit het verleden, wandelen we slechts over het puin van weggevaagde culturen richting onze nakende vernietiging. Aldus de premisse van We Are Sent Here By History, een meditatie waaruit bezinning én urgentie spreekt. De tien minuten van opener They Who Must Die denderen voorbij als de vier ruiters van de Apocalyps, en in You’ve Been Called preekt zanger en spoken-wordartiest Siyabonga Mthembu over ’the gods, happy turning the fields of war into their palaces of worship’. Opgejaagd door een zenuwslopende contrabas en percussie raast ook Behold, The Deceiver als over hete kolen richting einde, en het ritualistisch ingeleide We Will Work (On Redefining Manhood) is even dwingend als een laatste zoenoffer. In de discografie van Shabaka bulkte het overigens al van referenties aan antieke wijsheden, het oude Egypte en het moederland Afrika, en met ‘Til the Freedom Comes Home eert hij dit keer de rastafari in het midden van een opzwepende voodoocirkel.

De saxofonist als zoveelste onheilsprofeet? We Are Sent Here by History is eerder een krachtig, poëtisch, uit de assen van onze uitgeroeide voorgangers rijzend statement tegen de apathie waarmee we tegen het herhalen van onze destructieve geschiedenis aankijken. Rusteloze plaat, eindeloze hulde.