En u dacht dat Alabama Shakes louter een sympathiek garagesoulgroepje met een straffe zangeres was. Uiteraard hebt u gelijk, zij het nog slechts gedeeltelijk, nu de kosmische tweede plaat Sound & Color zich aanmeldt.
Alabama Shakes
Sound & Color
psychedelische funk / soul
Rough Trade
Je moet het Brittany Howard nageven: ze zit niet in de muziek om tot aan haar pensioen louter sympathiek bevonden te worden. Waarom zou je de zee van mogelijkheden die een uiterst succesvolle debuutplaat heeft geopend ook met koudwatervrees en lui opgerolde broekspijpen benaderen? Neen, dan liever alles uitzwieren en tierend de branding in rennen. Laat ze maar gapen.
Om maar te zeggen: Sound & Color is een gedurfd werk, wegens absoluut geen Boys & Girls – the sequel. Het maakt Howard en haar drie medestanders geen ruk uit dat hun eerste plaat in meer dan een miljoen huishoudens een plek heeft gevonden. En dus duwt Alabama Shakes zijn nuchtere band next door-charme en zuiderse gezelligheid opzij om plaats te ruimen voor een sliert ambitieuze en caleidoscopische soul jams.
Goed, in Miss You en Gimme All Your Love kun je niet anders dan in Howard de vrouwelijke reïncarnatie van die goeie ouwe Otis Redding te horen, zo rauw en smachtend gaat ze daar tekeer. Maar het zijn wel songs die, in tegenstelling tot de gebalde deunen op het debuut, eerst diep ademhalen vooraleer ze hun standpunt uit de doeken doen. Dikker aangezet ook – no pun intended – zij het níét met de wellustige blazers die je op dit grondgebied van de scheurende, zwetende soulfunk elk moment zou verwachten.
Want niet om traditie, wel om futuristisch mysterie was het de Shakes te doen. Strijkers mogen daarom wél. In het voor Curtis Mayfield buigende Guess Who met name, en ook in het langoureuze titelnummer waarmee de plaat opent. Een regelrechte ouverture is dat: het zet toon en sfeer en doet je je meteen in spanning afvragen waar dit heen zal leiden. Spoiler alert: naar het droog en strak swingende Don’t Wanna Fight, het knetterende, op forse koorzang dobberende Future People, het naar verre melkwegstelsels turende kampvuurlied This Feeling en het sensueel tussen Erykah Badu en Prince kronkelende Gemini.
De enige keer dat deze zweverige Alabama Shakes nieuwe stijl nog eens afdalen naar hun no-nonsense niveau van weleer, trappen ze meteen een gat in het bierbakpodium: de rammelrock van The Greatest staat hier wat eenzaam en verloren te wezen.
Sound & Color geeft blijk van moed en is voor zeker driekwart een aan te raden plaat. Dat mogen we niet elke week schrijven.
