‘België heeft méér Spotify nodig’

Jarri Van der Haegen, de blogger achter Disco Naïveté en manager van onder meer Tsar B, pleit voor een Belgisch Spotify-kantoor. ‘Nu ben ik niet meer dan die gekke Belg die de Maleisische Spotify-redacteur zit te stalken.’

Ik las onlangs dat wanneer Universal-topman Lucian Grainge ’s ochtends wakker wordt hij die dag met zijn label al twee miljoen dollar aan streaminginkomsten gegenereerd heeft. Twee miljoen, nog vóór hij op zijn kantoor gearriveerd is. Absurd.

Spotify en andere streamingdiensten zijn een serieuze bron van inkomsten geworden. Het volstaat dat je in een toonaangevende, dagelijks honderdduizenden keren gestreamde Spotify-playlist belandt om in een maand tijd al je investeringen terug te verdienen, en er in het beste geval nog wat aan over te houden ook. Voorbeelden legio: kijk naar Joep Beving, maar ook naar jonge Spotify-sterren als Ella Vos, Michl of de jonge Nederlandse Naaz. Hun carrières staan nog in de kinderschoenen, maar ze hebben wel al miljoenen plays op hun Spotify-teller.

Die playlists worden beheerd vanuit de talrijke Spotify-afdelingen die er over de hele wereld zijn. Het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië: zowat alle ons omringende landen hebben er één. Artiesten die daar aankloppen, maken kans om door Spotify ondersteund te worden.

En niet alleen via playlists. Spotify promoot ook artiesten door billboards op te hangen in grote steden, of door livesessies en binnenkort zelfs songschrijfkampen te organiseren. Naast de radio, de geschreven pers en de onlinemedia, kan vandaag de dag dus ook Spotify een krachtige partner zijn in de promocampagne van muzikanten.

Kán.

België heeft tot op heden geen eigen Spotify-kantoor, of toch geen dat zich met meer dan sales bezighoudt. Dat maakt dat er voor onze artiesten, managers en labels geen centraal aanspreekpunt is, iemand die de Belgische muziekmarkt van binnenuit kent en onze artiesten op grote schaal kan uitrollen binnen Spotify. Daardoor blijft ons Spotify-bereik overwegend lokaal, berust het allemaal op toevalstreffers en missen we dus kansen.

Tsar B’s single Escalate heeft dan wel een aardige drie miljoen Spotify-streams, als zij een tussenpersoon bij Spotify had kunnen aanspreken die voor een scaling-effect kan zorgen, hadden dat er evengoed 30 miljoen kunnen zijn. Als manager kan ik die veertig buitenlandse Spotify-contacten wier gegevens ik lukraak bijeengesprokkeld heb wel aanschrijven, maar in hun ogen ben ik niet meer dan die gekke Belg die de Maleisische redacteur van Spotify zit te stalken. We botsen met andere woorden op een muur.

Maar er lijkt verandering op til. Spotify heeft zopas een vacature uitgeschreven voor een medewerker met de welomlijnde taak om ‘de Belgische streamingmarkt te helpen voeden’. Een teken dat er naar ons land gekeken wordt, ook al hebben wij niet het grootste aantal Spotify-gebruikers, omdat Spotify in tegenstelling tot in Nederland bijvoorbeeld niet gratis bij een gsm-abonnement zit. Wat wel vreemd is, is dat die toekomstige medewerker geacht wordt vanuit het Amsterdamse Spotify-kantoor te werken. Zo zal ons grote Spotify-aanspreekpunt toch weer iets te ver af staan van de Belgische markt en al zijn gevoeligheden.

We zijn er dus nog niet, maar dit is wél een goede eerste stap richting Belgische Spotify-successen, de stal van Lucian Grainge achterna.

Knack Focuspakt woensdag uit met een dossier over de ‘playlistrevolutie’ van Spotify. Daarin leest u onder meer een interview met Amsterdammer Joep Beving – een van de meest beluisterde pianisten van het moment dankzij Spotify – en een analyse over hoe Spotify het album aan het slopen is.