Zaterdag 25/9, 20.40 – Canvas
Op 1 oktober verlaat Phara de Aguirre de VRT, of beter gezegd: ze gaat zes maanden op loopbaanonderbreking. Toch blijft de journaliste nog even op het scherm te zien, want vanaf zaterdag loopt op Canvas zeven weken lang het nieuwste programma van De Aguirre, Zeven dagen jong, een portrettenreeks waarin ze zich onderdompelt in de leefwereld van ‘de jeugd van tegenwoordig’.
Waarom wou je een reeks over jongeren maken?
Phara de Aguirre: Ik vind jongeren boeiend, ik heb er thuis ook een paar rondlopen. (lacht) En je kunt als journalist geen werelden genoeg kennen. Er lagen verschillende voorstellen op tafel en Canvas zag in deze jongerenportretten het meeste brood. Kaat Mensels (met wie De Aguirre ook al ‘Mijn Moeder’ voor Canvas maakte; nvdr. ) is op zoek gegaan om een zo breed mogelijke waaier aan jongeren voor onze camera te krijgen.
Elke aflevering volgt het stramien van een dag, in de eerste staat de zaterdag centraal. Waaromdie aanpak?
De Aguirre: We wilden een roadmovie maken. De zaterdag beginnen we om 6 uur op een boerderij in Pepingen, waar twee tienerzussen uit de veren moeten om de koeien te melken. Vervolgens trekken we naar twee meisjes die als topgamers te gast zijn op een zogenaamde Lan-party, daarna gaan we met een meisje supporteren voor AA Gent en we eindigen de nacht in een discotheek bij een nog jonge dj. Bedoeling van die reis is om te weten te komen waar jongeren mee bezig zijn.
En? Moeten we ons zorgen maken over ‘de jeugd van tegenwoordig’?
De Aguirre: Het is nog maar eens gebleken dat dé jeugd van tegenwoordig niet bestaat. Over de meeste jonge mensen die we spraken, maak ik me geen zorgen. Al zijn we ook gaan filmen bij een kansarme familie, waarvan we de leden onherkenbaar hebben gemaakt, en daar kwamen we wel buiten met het gevoel: Hoe moet dit verder? Maar los daarvan kan ik de meest voorkomende kritiek op Zeven dagen jong al voorspellen: dat we veel saaie jongeren, die eigenlijk heel gewone dingen willen in het leven, hebben geselecteerd.
Vergelijk je hun leven wel eens met je eigen jonge jaren?
De Aguirre: Oh nee, dan krijg je zo’n ‘vroeger in mijn tijd’-toon. Dat wou ik absoluut vermijden. Ik zou ook geen goed vergelijkpunt zijn: ik was als jongere pas echt saai, veel te braaf. Ik zou mezelf niet eens geselecteerd hebben.
Over deze generatie jongeren wordt wel eens gezegd dat ze door op te groeien met internet, gsm’s en netwerksites veel minder gevoel voor privacy hebben. Heeft dat geholpen om tot hen door te dringen?
De Aguirre: De nieuwe generatie kijkt inderdaad niet meer op van een camera en gaat er vlot mee om. Dat maakte hen in zekere zin opener om te praten, maar tegelijkertijd hebben zij ook wel hun mechanismen ontwikkeld om zich af te schermen. En als er eentje achteraf vond dat hij of zij er iets te veel had uitgeflapt en vroeg of we een bepaalde uitspraak konden weglaten, dan hebben we dat ook gedaan.
Binnenkort begin je aan een ‘sabbatical’, een loopbaanonderbreking waar erg veel rond te doen was. Snap je al die drukte?
De Aguirre: Het was zelfs een item in Het journaal! Ik vond dat zéér bizar. Na drie jaar hard werken aan Phara – want geloof me, met onze bescheiden redactieploeg waren dat telkens lange dagen – ben ik echt toe aan een onderbreking. Ik wil er in de komende zes maanden voor mijn kinderen zijn: één is begonnen met het middelbaar en een ander trekt naar de hogeschool. En daarna is het weer tijd om verder te werken, tot mijn 65e. Ik ga ervan uit dat mijn generatie tot die leeftijd zal moeten blijven werken. Ik wil dat ook doen, maar dan wel op een gezonde manier en dat houdt ondermeer het inlassen van recuperatie in.
Keert je praatprogramma nadien nog terug?
De Aguirre: Daar kan ik echt niet op antwoorden. Ik heb geleerd dat je in het leven niet te ver vooruit moet kijken.
(Hans Van Goethem)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
