Gameontwikkeling leeft, ook bij ons. Het Antwerpse Grin brengt met Woolfe zijn eigen variant op Roodkapje uit. De studio hoopt met die eerste game zijn onafhankelijkheid te kunnen kopen, al is het alles of niets: games maken is in België nog altijd vooral voor dromers weggelegd.
Er heerst een gezellige bedrijvigheid in studio Grin als we er door bezieler en oprichter Wim Wouters rondgeleid worden. Naast de vergadertafel staat een rijzige zwarte boekenkast gevuld met speelgoedrobots, diverse pistooltjes, kleurrijke prentenboeken en andere spielerei die als afleiding, vermaak en ideeënbron fungeren. In de ruimte daarnaast sleutelt een zestal programmeurs en multimediakunstenaars naarstig aan Woolfe: The Redhood Diaries, een pc-game die een volwassen, donkere draai geeft aan het bekende sprookje van Roodkapje, en daarmee ver uit het geromantiseerde vaarwater van de gebroeders Grimm blijft. Het spel is een klassieke platformgame met knok- en puzzelelementen, waarin je over gapende kloven en obstakels springt, puzzels oplost en op rivalen inhakt, dat alles in een eigenzinnig vormgegeven 3D-wereld. ‘Qua look willen we aanleunen bij Tim Burton, dé referentie voor hoe je sprookjes naar een scherm vertelt’, zegt Wouters. ‘Maar ook inhoudelijk probeert Woolfe breder te gaan dan het standaardverhaal van Roodkapje, met een hedendaagse, veel ruimere setting.’
Grin wil met de opbrengst creatieve en artistieke vrijheid kopen, niet vanzelfsprekend in Vlaanderen. De ontwikkelaar is al ruim tien jaar actief met webgames en applicaties maar werkte tot voor kort hoofdzakelijk in opdracht van andere bedrijven en organisaties. Woolfe: The Redhood Diaries is het eerste grote, op zich staande videospel. De productie wordt mee gefinancierd door 60.000 euro uit het in 2012 opgerichte Gamefonds van het VAF. Woolfe is daarmee het eerste project dat een bedrag van die omvang aangevraagd én gekregen heeft. En toch: als je weet dat het VAF in de Vlaamse film- en tv-industrie vaak investeringen van honderdduizend tot meer dan een miljoen euro doet, stelt die som al meteen een pak minder voor. De overheidssteun voor Woolfe (een lening, terugbetaalbaar in geval van winst) is overigens goed voor iets meer dan een derde van het totale productiebudget van de game, zo’n 160.000 euro. De rest heeft Grin zelf opgehoest en geleend, goed voor de helft van de jaaromzet van het bedrijf.
Maar de ambities reiken verder, veel verder. Om kosten en tijd te besparen, werd het spel opgedeeld in drie episodes. De game die begin april verschijnt, eindigt met een cliffhanger, deel twee moet nog uitgewerkt en gefinancierd worden. Dat is volgens Grin de enige manier om Woolfe in Vlaanderen geproduceerd te krijgen, want ‘eind maart is het budget op’, zegt Wouters. ‘Idealiter zet een uitgever mee zijn schouders onder het project, zodat we de game alsnog in één keer op de markt kunnen brengen, en niet in drie losse delen. Anders moeten we met de inkomsten van dat eerste deel de initiële kosten en het Gamefonds terugbetalen en dan opnieuw middelen verzamelen voor deel twee.
‘Woolfe is financieel een veel grotere gok dan onze vorige projecten’, vervolgt Wouters, ‘maar het is de enige manier om erkenning te krijgen als volwaardige spelontwikkelaar en onze droom waar te maken.’ Een typisch indiegameverhaal, maar Grin is ondertussen wel in gesprek met een aantal grote uitgevers en distributeurs. Zowel bij Sony, Microsoft als bij een grote uitgever uit de Verenigde Staten is er momenteel interesse om Woolfe op middellange termijn ook op spelconsole uit te brengen.
WOOLFE: THE REDHOOD DIARIES
Verschijnt begin april via het Steam-netwerk op pc.
DOOR DIMITRI DEWEVER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
