Bij een voetbalzomer horen voetbalhymnes, zeker nu het EK wordt georganiseerd door de in bier, lederhosen en jodeltechnieken gespecialiseerde landen Oostenrijk en Zwitserland.Een handleiding bij vijf onverslijtbare meezingers.

1 Always Look On The Bright Side Of Life H Monty Python

Een klassieker waarmee supporters van de verliezende ploeg de nederlaag trachten te relativeren, maar voor de fans van de winnende ploeg natuurlijk ook uitstekend geschikt om uiting te geven aan hun schadefreude. De traditie om deze evergreen van Monty Python al tijdens de wedstrijd aan te heffen, ontstond naar verluidt op Old Trafford, alwaar de supporters van Manchester United bij een voor hun ploeg gunstige tussenstand alvast de bezoekende ploeg probeerden te treiteren. Van aartsrivaal Manchester City kregen ze tijdens een onderlinge derby niettemin een koekje van eigen deeg. ‘Always look on the runway for ice, ‘ zongen ze bij Manchester City terug, verwijzend naar de vliegtuigcrash op de luchthaven van München in 1958 waarbij acht spelers van Man U om het leven kwamen.

2 7 Nation Army H The White Stripes

In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen is de ‘Tááá ta-ta-ta-ta-ta tááá!’ die op voetbaltribunes aller landen wordt gescandeerd géén gitaarriff, maar een basriedel van Jack White. Ook een song van de Britse rockgroep Kaiser Chiefs – dat zijn naam overigens bij de Zuid-Afrikaanse voetbalclub Kaizers Chiefs FC heeft gehaald – wordt volop door voetbalsupporters gerecupereerd. Tijdens uitwedstrijden zingt de spionkop van Leeds uit volle borst een aangepaste versie van Oh My God: ‘Oh my god I can’t believe it, we’ve never been this good away from home’.

3 We Are The Champions H Queen

Een mens moet bij het bezoeken van een sportevenement al moeite doen om géén Queen door de strot geramd te krijgen. Als er tijdens de match al niet luidop én met bijbehorend handgeklap van We Will Rock You wordt gejoeld, dan mikt de DJ van dienst na de wedstrijd wel het onverslijtbare We Are The Champions door de boxen.

4 You’ll Never Walk Alone H Gerry & The Pacemakers

Origineel van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein, die het nummer in 1945 schreven voor de musical Carousel. De song werd in de jaren 50 en 60 gecoverd door onder anderen Elvis, Sinatra en Nina Simone, maar pas toen de Liverpoolse popgroep Gerry & The Pacemakers er in ’63 een hit mee scoorde, promoveerde Liverpool FC de song tot officieel clublied. Niet veel later drong het door in voetbalstadions over de hele wereld.

5 Guantanamera H Joseíto Fernández

De meeste football chants ontlenen hun melodie aan een overbekend wijsje, dat naargelang van de context telkens van een andere – toepasselijke – tekst wordt voorzien. Een van de dankbaarste deuntjes voor dit procedé is ongetwijfeld Guantanamera, de Cubaanse traditional die in de jaren 30 door radiomaker Joseíto Fernández werd opgestuwd in de vaart der volkeren en daarom vaak aan hem wordt toegeschreven. Door niet van enige xenofobie gespeende spionkoppen wordt op de wijs van Guantanamera vooral de zwarte medemens toegezongen. ‘Vast aan z’n koker / Ja, hou ‘m vast aan z’n koker / Peniskoker / Ja, hou ‘m vast aan z’n koker,’ om maar een onfris voorbeeld te geven. In de Britse competitie is het dan weer de gewoonte om op de melodie van Guantanamera de spits van de tegenstander op te jutten. Het bekendste voorbeeld is wellicht: ‘Score in a brothel / you couldn’t score in a brothel’ – vrij vertaald: ‘Je zou nog niet kunnen scoren in een bordeel.’ Komt altijd van pas als de Hollanders penalty’s moeten trappen!

(Vincent Byloo)