Herr Seele duikt deze week op in ‘Tour 2006’ (elke dag omstreeks 22.00 – één) met een reeks reportages. Dat de tekenaar-pianostemmer geen doorsnee-Vlaming is, wisten we al. Hoe excentriek is hij precies?

Moet je vaak lachen om dingen die anderen niet grappig vinden?

Ik merk vooral dat mensen mij grappig vinden, terwijl dit totaal niet mijn bedoeling is. Neem nu die gasten met wie ik die reportages voor Tour 2006 maak. Onlangs had ik mijn reep Montignac-chocolade in de wagen laten liggen, waardoor die was gesmolten. Dus begon ik die chocolade met een vork te eten, wat zij ongelooflijk grappig vonden. Zelf ben ik dol op intellectuele humor, maar die vind je tegenwoordig nauwelijks. Men wil altijd maar verlagen terwijl goeie humor net verfijnen is.

Verkies je mainstreamfilms of alternatieve?

Allebei. Ik ga graag naar Hollywoodfilms kijken, daar kan je bij wegdromen. Zo wil ik zeker Scary Movie 4 zien, de vorige vond ik geweldig. Maar mijn echte keuze is natuurlijk de andere film. Een stad of gemeente kan zichzelf volgens mij pas respecteren als ze een filmmuseum heeft. Want waar anders kan je tegenwoordig nog een film van Luis Buñuel of John Ford zien? Elk café zou een klein zaaltje moeten hebben, met daarin een scherm en een paar stoelen zodat mensen er samen naar dergelijke films en oude tv-series als Hawaii Five-O kunnen kijken.

Ga je tegen de regels in, zelfs al kost het je vrienden?

Ik ben een kind van de sixties, dus sowieso een vrije geest die revolutionair is ingesteld. Misschien hebben we toen wel de laatste revolutie gehad. Maar je kunt ook zo ver gaan dat tegen alle regels ingaan een regel op zich wordt. Daar doe ik niet aan mee. Ik ben wel ronduit tegen het kapitalisme. Dat heeft de verderfelijke eigenschap om alles wat tegen dat systeem is, te omarmen. Denk maar aan de punk. Wel, ik hoop het kapitalisme zo vaak mogelijk een slag toe te brengen, want het staat het geluk van de mensen in de weg.

Zeg je soms dingen puur om te choqueren?

Nee, maar eigenlijk ga ik zelden in discussie. Ik ben eerder een observator. Het gebeurt niet vaak dat ik een goed gesprek kan voeren. Bijvoorbeeld over kunst. Dat is mijn beroep, dus vind ik het belangrijk dat ik hierover goed geïnformeerd ben. Maar ik kom nauwelijks mensen tegen die er evenveel van afweten, dus is een interessant gesprek niet echt mogelijk.

Experimenteer je bewust met alternatieve levensstijlen die sociaal niet aanvaard zijn?

Je verwijst naar wat er over mij en mijn minnares is verschenen? Wel, daar zat ik niet mee in. Ik hou van de roddelpers en ben zelf met dit verhaal naar Dag Allemaal gestapt. Het is een medium waar je heel diepzinnige dingen mee kan doen. Kijk, het is mij overkomen dat ik vreemd ben gegaan, dat was een aha-erlebnis en ik wou er iets zinvols mee doen. Door het verhaal te laten publiceren wou ik er literatuur van maken. Helaas heeft de redactie het verkeerd begrepen en mijn situatie omschreven als een driehoeksverhouding, wat het niet was.

Zijn er lange periodes dat je voor eenzaamheid kiest?

(plots somber) Nee, ik hou er helemaal niet van om alleen te zijn. Het liefst heb ik het gezelschap van een vrouw. Je hebt wellicht gelezen dat ik na de Dag Allemaal-historie een tijdje thuis alleen op de vloer bij de kachel heb geslapen. In zulke miserie wentel ik mij dan ook echt, maar het moet niet te lang duren. Ik heb vrouwelijk gezelschap nodig, liefst met fysiek contact.

Proficiat: je hebt een excentriciteitsfactor van 73 procent. Het etiket ‘normaal’ of ‘doorsnee’ zou je wellicht een belediging vinden?

Dat klopt. Wist je trouwens dat ik vroeger op school vaak 73 procent had? Maar ik had eerlijk gezegd in een andere, misschien meer primitieve tijd willen leven. Het zijn woestijnachtige tijden in deze intellectueel arme wereld. En daarom heb ik afzondering nodig.

DOOR HANS VAN GOETHEM