DE GROTE ZIN VAN HET KLEINE. Manu Larcenet presenteert het dagelijkse leven als herkenbare,

recidiverende verrassingsmachine.

Wat van waarde is… (De dagelijkse worsteling 3) ***

LARCENET

OOG&BLIK, 64 BLZ., A 14,95

Dankzij het succes bij kritiek en publiek van De dagelijkse worsteling veranderde Manu Larcenet van het wisselvallige kneusje van de productieve nouvelle bande dessinée in een gelauwerd auteur die naast zijn voorbeelden Lewis Trondheim, Joann Sfar en Christophe Blain kon staan. Zijn reeks over de dagelijkse grote emoties in het leven van een jonge fotograaf is weliswaar traditioneel opgebouwd, maar mikt met veel succes op herkenbare echtheid: belangrijke momenten in een mensenleven belicht Larcenet ondanks hun voorspelbaarheid (vaste vriendin, dood van de vader, kinderwens) op een doorleefde manier. Dat voedt de indruk dat Larcenet zijn inspiratie in zijn directe omgeving heeft gezocht en moet daardoor ook cynische lezers nog kunnen raken. Na het hoogtepunt van het tweede deel, Tegen het vergeten, kon het derde deel haast onmogelijk nog verbeteren. Het is dan ook verstandig van Larcenet dat hij bij het vierde deel het einde van de reeks aankondigt. In Wat van waarde is… rouwt fotograaf Marco om zijn vader na diens zelfmoord. Zijn vriendin wil een kind en een uitgever wil een boek maken van Marco’s fotoreeks over dokwerkers. In talloze nauwelijks met elkaar verbonden, levensechte anekdotes legt Larcenet onopvallend de rode draad dat je de zin in het leven vindt op plaatsen waar je die het minst verwacht; dat de scenarioschrijver van onze dagelijkse realiteit voortdurend hallucinante verrassingen in petto heeft. Een van de sterkste scènes uit Wat van waarde is… is een warm straatgesprek waarin Marco’s toekomstige uitgever hem vertelt waarom hij zijn werk wil uitgeven. Een duidelijke verwijzing naar wijlen Guy Vidal, de enthousiaste redacteur bij Dargaud, die met de collectie Poisson Pilote een hele generatie jonge auteurs lokte en die met Larcenet al van in het begin een speciale band had. In De dagelijkse worsteling combineert Larcenet de geïnspireerde onvoorspelbaarheid van autobiografie met de traditionele techniek uit fictie om alle loshangende eindjes aan elkaar te knopen. Diepgaand op de manier van de betere Meneer Johans, maar serieuzer.

Gert Meesters