Zaterdag 7/7, 20.10 – Canvas
Zomer komkommertijd? Niet voor Rudi Vranckx! Ook dit jaar heeft Vlaanderens meest gewaardeerde buitenlandjournalist enkele internationale documentaires uitgekozen die u en de rest van het indommelende land een geweten moeten schoppen. Na de reeks over populaire producten met een reukje aan – zoals de hippe ‘versleten’ jeans – neemt Vranckx ons nu vier weken lang mee naar de gevaarlijkste wegen ter wereld. Wie spontaan aan de A12 denkt, onderschat de reeks lichtjes. Al van bij de eerste aflevering blijkt dat ‘gevaarlijk’ hier geen loos begrip is. De zwavelsjouwers in Java hebben het niet onder de markt. Oké, ze verdienen in een topmaand het dubbele van een gemiddelde arbeider in hun thuisland, maar daarvoor sjouwt een man als Matrussen wel dagelijks vrachten van tachtig kilo zwavel van aan de voet van vulkaan Kawah Ijen tot aan de afnemende bedrijven, en dat alles door extreem giftige dampen. Het sigaretje tussendoor klinkt ongezond, het gebrek aan gasmasker wegens ’te duur’ nog net iets meer.
De wegen die in de volgende afleveringen aan bod komen, zijn van een heel andere orde. De Lowaripas in Pakistan (14/8) loopt 240 kilometer lang door de bergen van aan de Chitralvallei tot de grens met Pakistan. De haarspeldbochten, ravijnen en occasionele aardverschuiving maken dit traject voor vrachtwagenchauffeurs een tocht door de hel – één die helaas noodzakelijk is om de nodige levensmiddelen te vervoeren. Het alternatief? Een weg door de bergen die nu al ‘de tunnel des doods’ wordt genoemd.
Menslievend lijkt het niet, maar de euvels die de Amerikaanse truckers (21/8) te slikken krijgen, hebben ze veeleer te danken aan hun collega’s. Toegegeven, de deadlines die de chauffeurs moeten halen zijn belachelijk streng, wat een pak stress met zich meebrengt. Aan een extra duwtje op het gaspedaal maken we ons allemaal wel eens schuldig – niet? – maar een portie meta-amfetaminen om wakker te blijven, is er toch wat over. En dan hebben we het nog niet eens over de verontrustend vele moorden langs ‘ the highway’ gehad.
Tot slot trekt Vranckx naar Siberië (28/8), waar de chauffeurs bovenal strijd leveren tegen de wisselvallige weersomstandigheden. De plaatselijke M56 tussen Nerjoengri en Jakoetsk is de naam autostrade niet waardig, aangezien de baan weinig meer is dan een breed uitgevallen aardeweg. De nomaden elders in het ijskoude land krijgen dan weer andere moeilijkheden op hun weg als ze op zoek gaan naar hun rendierkuddes. Hun rupsvoertuigen zijn goed voorzien op sneeuw en ijs, maar de zwaarbewapende mannen aan het stuur durven zich wel eens in de wodka te smijten. Klinkt goed!
Barbara De Coninck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
