30 Rock, televisie, Hollywood… op zijn 55e heeft Alec Baldwin het er wel mee gehad, maar Woody Allen mag hem altijd bellen. Voor zijn nieuwe romcom Blue Jasmine bijvoorbeeld. ‘Maar zijn muze? Ik vrees dat Cate Blanchett net iets betere benen heeft.’
Lag het aan zijn ongelukkige filmkeuzes, met The Getaway (1994), The Shadow (1994) en The Juror (1996) als enkele van zijn pijnlijkste missers? Aan zijn breed in de roddelrubrieken uitgesmeerde vecht-scheiding met Kim Basinger, met wie hij van 1993 tot 2002 was getrouwd? Of aan zijn impulsieve, zeg maar gerust kolerieke karakter? Feit is dat Alec Baldwin allang niet meer die kredietwaardige leading man is die hij tot halverwege de jaren negentig was, toen hij bovenaan in Hollywoods A-list stond en te zien was in Beetlejuice (1988), Talk Radio (1988), The Hunt for Red October (1990), Glengarry Glen Ross (1992) en hier en daar nog een titel die de tand des tijds heeft weten te doorstaan.
Het voorbije decennium moest de oudste van het geslacht Baldwin – broers Daniel, William en Stephen acteren ook – zich omscholen tot karakteracteur, wat hij met verve deed in onder meer het gokdrama The Cooler (2003), goed voor zijn eerste en enige Oscarnominatie, én in Martin Scorsese’s The Aviator (2004) en The Departed (2006). Bovendien was Baldwin van 2006 tot dit jaar ook te zien in alle 139 afleveringen van de populaire sitcom 30 Rock, uitgezonden in ruim veertig landen, waarvoor de immer gladgestreken New Yorker drie Golden Globes en twee Primetime Emmy’s won.
Over een gebrek aan erkenning heeft Baldwin, een universitair geschoold product van de Actor’s Studio, dus niks te klagen. En wie hem in de bioscoop aan het werk wil zien, kan volgende week terecht bij Blue Jasmine, de nieuwe romcom van Woody Allen, waarin hij Cate Blanchetts sjoemelende echtgenoot speelt.
Dat zijn franke teut hem af en toe in de problemen brengt – zijn scheldtirades op Twitter zijn inmiddels legendarisch – of dat hij vanwege zijn progressieve ideeën vaak als pispaal van rechts Amerika dient, daar ligt Baldwin op zijn 55e dan ook allang niet meer wakker van. Op visite bij Alexander Rae Baldwin III, de man die ‘geboren is om op Rupert Murdoch en Fox News te spuwen’, ‘Dick Cheney en George W. Bush wil opsluiten in Guantanamo’ en in de satire Team America tot leider werd benoemd van de Film Actors Guild – of kortweg F.A.G.
Blue Jasmine is na To Rome with Love je tweede Woody Allenfilm op rij. Ben je zijn nieuwe muze?
ALEC BALDWIN: Ik vrees dat Cate Blanchett en Penélope Cruz net iets betere benen hebben, maar Woody mag me altijd bellen. Voor hem speel ik desnoods een wandkast. Een oude welteverstaan. Woody is samen met Clint Eastwood de enige regisseur van boven de zestig die zijn projecten nog gemaakt krijgt. Omdat ze niet veel kosten, hij een internationaal publiek bereikt en altijd een zekere kwaliteit haalt. To Rome with Love (2012) was misschien niet zijn beste werk, maar telkens wanneer je denkt dat zijn hoogdagen voorbij zijn, pakt hij uit met een Match Point (2005) of een Midnight in Paris (2011). Woody is ook een schat om mee te werken. Omdat hij zo grappig en genereus is met zijn acteurs. En omdat hij alles weet van cinema, kunst en literatuur.
Je hebt dus niet lang getwijfeld?
BALDWIN: Nee. Ook omdat Blanchett meedeed en zij is de beste actrice van haar generatie. Ik zeg niet dat er geen interessante acteurs meer rondlopen, maar het zijn de actrices die er de jongste jaren boven uitsteken: Cate Blanchett, Marion Cotillard, Kate Winslet, Meryl Streep… Voor hen ga je naar de cinema.
Mis je 30 Rock al een beetje?
BALDWIN: Helemaal niet. Ik ben blij dat het gedaan is. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb het zeven jaar met trots en plezier gedaan, maar er zat sleet op de formule en het was de juiste beslissing om ermee te kappen. We hebben hetzelfde meegemaakt als zoveel andere successeries. De eerste reeks was veelbelovend, maar er waren nog foutjes aan. Reeksen twee, drie en vier waren absoluut top. En daarna werden we lui en begon het te slabakken, tot de laatste serie, die weer de scherpte van vroeger had.
Staat tv op hetzelfde niveau als film voor jou?
BALDWIN: Ik ga niet liegen. Mijn liefde voor film en theater is veel groter dan die voor tv, maar als je nog iets ambitieus voor volwassenen wilt maken, moet je de jongste jaren wel bij tv-zenders aankloppen. Hollywood maakt enkel nog films voor tieners. Het is onvoorstelbaar kinderachtig geworden. En luid! En in 3D! Man, ik krijg er schele hoofdpijn van. Ik ben met mijn dochter naar Iron Man 3 gaan kijken en ik ben er zeker van dat Robert Downey – die ik nog redelijk ken van vroeger, toen hij nog de antichrist was – zich gevangen voelt in dat ijzeren pak. Hij mag zijn miljoenen dollars hebben.
Is dat geen frustratie, nu je zelf niet meer op de A-List staat?
BALDWIN: Nee hoor. Ik heb mijn tijd gehad. Voor het geld hoef ik het niet meer te doen. En ik heb nog steeds voldoende en interessant werk. In het huidige Hollywood ben ik als leading man nog hooguit 5 miljoen dollar waard. Omdat kids me niet meer kennen en blijkbaar bang zijn van mensen boven de veertig. Mijn dochter is zelfs bang van mij. Ik zet haar af bij haar vrienden en wacht buiten in de auto tot het feestje voorbij is, want je kunt het als hippe tiener niet maken om in het gezelschap van een dinosaurus te worden gespot.
Heb je spijt van bepaalde zaken in je carrière?
BALDWIN: Neen, al was ik vroeger wel eens jaloers. Ik zag een Scorsesefilm en dacht: ‘Waarom heeft Marty die kerel gevraagd en heeft hij mij verdomme niet gebeld.’ Later heb ik dat afgeleerd en toen belde Marty me wel. Nog frustrerender is werken aan een prachtig project met een regisseur die de film simpelweg niet begrijpt. Normaal mag je geen namen noemen, maar uit respect voor David Mamet, die ik als een van de grootste schrijvers beschouw, doe ik het toch. Zijn script voor The Edge (1997) is compleet verneukt door Lee Tamahori. Die dacht dat hij een actiethriller moest maken met dertig procent psychologie en zeventig procent actie, terwijl het precies andersom was. Als je op de set voelt dat het fout zit, voel je je heel eenzaam als acteur.
BLUE JASMINE
Vanaf 7/8 in de bioscoop.
DOOR DAVE MESTDACH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
