TWO AND A HALF MEN

ELKE WEEKDAG – CA. 19.00 KANAALTWEE

Zeggen dat de hoofdrol in Two and a Half Men Charlie Sheen op het lijf geschreven is, is als zeggen dat Jean-Marie Dedecker soms wat kort door de bocht gaat in zijn opiniestukken. Sheen speelt in de Amerikaanse sitcom een onverbeterlijke rokkenjager wiens privéleven in duigen valt door zijn onstilbare libido; en dat terwijl Sheen in het echte leven een onverbeterlijke rokkenjager is wiens privéleven in duigen valt door zijn onstilbare libido. Zijn vrouw Denise Richards liet zich een paar maanden geleden van hem scheiden, nadat hij haar had bedrogen – terwijl zij zwanger was nog wel. De verhalen die Richards daarna vertelde over haar huwelijksleven, schilderen geen mooi beeld: Sheen zou de drugs en drank niet snel genoeg kunnen aanslepen, is verslaafd aan seks én mishandelde haar, fysiek en emotioneel. Allemaal razend interessant, maar voor het interview met de man krijgen we het uitdrukkelijke bevel om géén vragen te stellen over zijn privéleven. Eén onverlaat die het toch waagt, mag bovendien meteen ophoepelen. Dan maar de subtiele aanpak.

Waardoor wist je dat dit personage iets voor jou was?

Charlie Sheen:(ongemakkelijk) You know, ik las het script en ik zag dat hij een vrouwenzot was en een dronkaard, en ik dacht: hm, dat lijkt me een makkie (lacht).

Wat vindt je vader, Martin Sheen, van de serie?

Sheen: Hij is een grote fan. Hij belt mij iedere keer op als de aflevering uitgezonden is, met ideeën en notities die hij gemaakt heeft over wat beter zou kunnen. Jammer genoeg heeft hij altijd gelijk.

Hij heeft zelf zeven jaar lang de president gespeeld in ‘The West Wing’. Stel dat hij ook echt was opgekomen, had jij voor hem gestemd?

Sheen: Absoluut: mijn vader heeft een hart én verstand van politiek, twee zaken die we vandaag hard nodig hebben. En dan druk ik me nog mild uit. Ze hebben hem in 2000 trouwens gevraagd om Gore te steunen: hij heeft toen geweigerd en hij heeft daar nog altijd spijt van.

Tot slot: ik zie op je cv dat je ooit hebt meegespeeld in ‘Grizzly II’, de sequel op de thriller uit 1976 over een moorddadige beer. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit van die film gehoord.

Sheen: Dat kan: hij is namelijk nooit uitgekomen. En wellicht is dat maar beter ook. Ik bedoel maar: we hadden tijdens de opnames niet eens een beer. Toch een beetje lastig als je een film maakt die Grizzly II heet.

Requiem for a Dream *** Darren Aronofsky, VS 2000. Confronterend junkiedrama, naar Hubert Selby, Jr., over een aan dieetpillen verslaafde Joodse weduwe (een aangrijpende en Oscargenomineerde vertolking van Ellen Burstyn) die wil deelnemen aan haar favoriete tv-spelprogramma en haar drugsdealende zoon. Pure ‘narco-cinema’, een bij momenten zowel formeel als inhoudelijk waanzinnige duik in de drugscultuur waar een hallucinerend effect van uitgaat. (22.50 – Canvas) Multiplicity * Harold Ramis, VS 1996. Familieman Michael Keaton leidt zo’n druk leven dat hij zich drie keer laat klonen. Regisseur Ramis borduurt nog even verder op de aardige premisse van Groundhog Day, maar met het leuke gegeven vangt hij in deze komische fantasie nauwelijks iets aan (22.00 – Vijftv) The House That Dripped Blood ** Peter Duffell, GB 1971. Uit vier episodes opgebouwde horrorfilm, met als rode draad een verdoemd terreurhuis en Psycho-auteur Robert Bloch. The Beauty Backlash Reportage over de schoonheidsbusiness, die klappen krijgt na verklaringen van vrouwen als J.K. Rowling, die zich afzetten tegen de dwang om mooi en slank te zijn (20.00 – BBC2).

(S.W.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content