FILMS: * EXTRA’s: *(A-Film)

Truffaut box volume 1 (Le dernier métro, Jules et Jim, La femme d’à côté, Les deux Anglaises et le continent, La peau douce) Truffaut box volume 2 (Les 400 coups, Baisers volés, Vivement Dimanche, L’amour en fuite, Tirez sur le pianiste, Domicile conjugal)

Wat de vroeg gestorven François Truffaut het meest bewonderde bij Alfred Hitchcock was diens helderheid. En zelfs al vertoont zijn werk thematisch weinig raakpunten met de films van de paus van de suspense; ook zijn filmstijl wordt gekenmerkt door het streven naar een zo groot mogelijke helderheid. Neem nu Les Deux Anglaises et le continent. Als er iets moeilijk te verbeelden is in film, dan zijn het wel gevoelens en gemoedstoestanden. Precies waar alles om draait in deze bewerking van een begin van de twintigste eeuw gesitueerde roman van Henri-Pierre Roché over de ingewikkelde vriendschap en liefdesrelaties tussen twee jonge zussen uit Wales, Anne (Kika Markham) en Muriel Brown (Stacey Tendeter), en de jonge Fransman Claude Roc (Jean-Pierre Léaud), die ze ‘le continent’ noemen.

Met een vaak pijnlijke luciditeit en precisie ontleedt Truffaut haarfijntjes de wisselende stemmingen, modulaties, spanningen en ontladingen in deze kroniek van asynchrone liefde. Zoals de cineast het zelf zo mooi verwoordde, is dit geen film over de fysieke liefde, ‘mais un film physique sur l’amour’. ‘Je crois qu’avec ce film j’ai désiré presser l’amour comme un citron’, zei Truffaut ook over deze romaneske vertelling, waarin alles in het teken staat van de pijn van het liefhebben en waarin ook lichamelijk leed zeer extreem aan de orde is (van Muriel die begint te braken als ze verneemt dat Claude een van de minnaars van haar zus was, tot Ann die aan een fatale tuberculose bezwijkt).

Alhoewel Truffaut de materie haalt uit de autobiografische roman en de dagboeken van Roché, investeert hij in deze literatuurverfilming ook zijn eigen emotionele crisis tijdens een van de zwartste periodes uit zijn leven. Na zijn breuk met Catherine Deneuve tuimelde de cineast in een zware depressie, waar hij uit klauterde dankzij het maken van een film over een jonge man die van twee zussen houdt (begin jaren zestig had Truffaut ook een liefdesrelatie met Deneuves zuster Françoise Dorléac, die in 1967 omkwam bij een auto-ongeval). De verwantschap die Truffaut voelde met dit donker romantisch verhaal, wordt nog versterkt door het feit dat hij zelf de off-screencommentaar inspreekt bij deze paradoxale film die tegelijk streng afstandelijk is en koortsachtig intiem.

Toen Les deux Anglaises in 1971 in de bioscoop kwam, reageerde de kritiek lauw en bleef het Parijse publiek weg. Zwaar aangeslagen door dit onbegrip, knipte de cineast veertien minuten uit de film. Enkele maanden voor zijn dood in 1984 werd de integrale versie opnieuw uitgebracht en het is deze lange versie die nu ook op dvd schittert.

Extra’s. Deze twee boxen bieden een prima introductie tot het werk van Truffaut, met zowel enkele van zijn série noire-verfilmingen ( Tirez sur le pianiste; Vivement dimanche), de volledige Antoine Doinelcyclus, enkele van zijn grootste successen ( Jules et Jim, ook al naar Roché; Le dernièr métro) en de overspeldrama’s La peau douce en La femme d’à côté. Elke box krijgt ook een bonus-dvd met over elke film een document van vijf tot tien minuten: screen tests, setreportages, interviews.

Patrick Duynslaegher