zondag 8/7, 22.10 – Canvas

Te Gek?!, een organisatie die geestelijke gezondheidsproblemen bespreekbaar wil maken, ondernam vorig jaar een mini-Tour met psychiatrische patiënten, met in het parcours onder meer de Alpenreus Galibier. Documentairemaker Bart Van Wanzeele volgde met zijn camera.

‘Mensen die werden opgenomen in het psychiatrisch ziekenhuis van Diest gingen de fiets op samen met BV’s als Guy Swinnen, Helmut Lotti en Guido Belcanto’, aldus Bart Van Wanzeele, die eerder met Filip Lenaerts al Buscarlavida maakte voor De wereld van Tarantino en het Puur persoonlijk-portret van Anne Provoost. ‘Het was mijn ambitie om met deze documentaire niet alleen de fietstocht in beeld te brengen, maar ook een beetje de sluier die over psychische problemen hangt op te lichten.’

Hoe pak je dat aan als documentairemaker?

VAN WANZEELE: Door mensen zo openhartig mogelijk over hun ervaring met psychische problemen te laten praten. Het kwam erop aan om een vertrouwensrelatie op te bouwen. Dat was niet eenvoudig. Mensen waren wel bereid om te praten, maar eenmaal de camera er stond, moesten ze een drempel overwinnen. Begrijpelijk, ineens moet je je verhaal delen met een paar honderdduizend mensen.

Hoe overtuigde je de getuigen?

VAN WANZEELE: Ik heb meteen duidelijk gemaakt dat ik niet uit was op sensatie. Het was ook niet mijn bedoeling om hen uit te horen over de persoonlijke details van hun ziekte maar wel hoe ze het ervaren hebben, die stap naar psychiatrische hulp nemen. Het is mij opgevallen dat psychische problemen de mensen vaak overvallen terwijl ze dat totaal niet verwachten.

En hoe breng je dat dan in beeld?

VAN WANZEELE: Met de beklimming van de col du Galibier had ik natuurlijk een mooie metafoor voor die psychische strijd. Zo’n ziekte overwinnen kun je vergelijken met een berg: iedereen moet die op zijn eigen manier, zijn eigen tempo overwinnen. De docu is een soort roadmovie geworden, waarin ernst en vrolijkheid elkaar afwisselen. Geen al te zware bedoening, wel een positief verhaal. Dat realiseren was niet eenvoudig omdat ik relatief weinig tijd had. Daarom ga ik dit jaar opnieuw mee met de fietstocht van Te Gek?! Deze keer ben ik van bij de voorbereidingen beginnen te filmen.

Je kiest resoluut voor documentaires met een sociale inslag. Iets moeilijker allicht dan pakweg een docusoap over Astrid Bryan?

VAN WANZEELE: Het is inderdaad niet evident, maar ik ben ervan overtuigd dat je de documentaires moet maken die je echt wil maken. Alleen zo kom je tot een goed resultaat. De moeilijkheden schrikken mij ook niet af omdat ik geloof in de noodzaak om bepaalde zaken te vertellen: door naar een probleem te kijken en het te interpreteren kunnen we er inzicht in krijgen. Documentaire is daarvoor mijn medium. Als de docu dan ergens vertoond wordt of uitgezonden, zoals nu door Canvas, dan ben ik gelukkig.

HANS VAN GOETHEM

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content