Caddyshack (1980) Harold Ramis

Platvloers? Jazeker. Onnozel? Reken maar. Goede Smaak? Nergens te bespeuren. Toch blijft Caddyshack – een portie lolbroekerij uit de National Lampoon-fabriek over een exclusieve golfclub voor snobs en bimbos – een guilty pleasure zonder weerga. Met dank aan de gezichtsgymnastiek van Chevy Chase, de verbale mitraillette van Rodney Dangerfield en vooral: de geweldige bijrol van Bill Murray als de militaristische terreinverzorger die het aan de stok krijgt met een even onuitstaanbare als aaibare mol.

Ghostbusters (1984) Ivan Reitman

Nog steeds een van de meest succesvolle komedies uit de jaren tachtig. Murray is Dr. Peter Venkman, een wetenschapper gespecialiseerd in bovennatuurlijke verschijnselen, die samen met zijn twee collega’s (Dan Akroyd en Harold Ramis) professioneel op New Yorkse spoken jaagt. En dat om finaliter in de clinch te gaan met een torenhoog spekmannetje, allerlei andere kwelgeesten en een geil aanlopende Sigourney Weaver. Who you gonna call?

Groundhog Day (1993) Harold Ramis

Murray is een cynische weerman uit Pittsburgh die steeds weer dezelfde, afschuwelijke dag doormoet, tot hij eindelijk leert om aardiger uit de hoek te komen. Niet evident, gezien zijn love interest Andie McDowell heet en de tijd voor hem alleen blijkt stil te staan. Originele dramedy waarin Murray voor het eerst ook zijn ernstige kant laat zien aan een mainstreampubliek (eerdere drama’s als The Razor’s Edge bleven beperkte releases), en waarin het leven van Eddy De Mey akelig realistisch wordt verbeeld. Zonder de versprekingen, wel te verstaan.

The Royal Tenenbaums (2001) Wes Anderson

Murray, fetisj-acteur van slacker-auteur Wes Anderson, draafde eerder al op in diens geestige highschool-komedie Rushmore, en een derde samenwerking (The Life Aquatic with Steve Zissou) zou spoedig volgen. The Royal Tenenbaums blijft hun beste film. Een donkere komedie met Gene Hackman, Angelica Huston en Gwyneth Paltrow over een hoogbegaafde, ontwrichte familie waarin Murray opdraaft als vervelend aanhangsel. Frank Capra meets David Lynch, met Murray – oftewel Raleigh St. Clair – onbewogen tussenin.

Lost in Translation (2003) Sofia Coppola

Van uitgerangeerde vijftiger met droopy-blik tot hippe ‘vent van middelbare leeftijd’. Waar een midlifecrisis van een acteur op zijn retour kennelijk al niet goed voor is. Sofia Coppola loodst Murray in een protserig luxehotel in Tokio naar de melancholieke rol van zijn leven, als de verzopen Hollywood has been die (ondermeer) zijn joie de vivre voelt stijgen wanneer hij oog in oog komt te staan met Scarlett Johansson. Murray’s topmoment is de scène waarin hij in een karaoke-bar krakend, neuzelend maar o zo juist More than this van Roxy Music aanheft.