In zijn uitvoerig geïllustreerde autobiografie blikt ’s werelds bekendste rapper terug op de eerste 36 jaar van zijn leven.

Eminem en Sacha Jenkins, **

Dutton, 216 blz., euro20

Op zijn platen laat Eminem zich als kind pijpen door zijn babysitter, verkracht hij zijn moeder, snijdt hij zijn vrouw de keel over, en haalt hij de schouders op terwijl zijn voormalige vlam Mariah Carey voor zijn ogen crepeert.

Als medemens mag je ronduit blij zijn dat er in ’s mansautobiografie een pak minder te beleven valt. Niet dat The Way I Am alléén maar het vehikel is waarmee de als Mar-shall Bruce Mathers III geboren hiphopper wil aantonen dat hij in wezen een zorgzame vader is die van fietstochtjes houdt. Wat oorspronkelijk als illustratieboek voor de fans was bedoeld – vol geinige kiekjes uit het persoonlijkearchief en reproducties van handgeschreven lyrics – werdna interviews met journalist Sacha Jenkins tot een lossevertelling aangedikt. En daarin staat Mathers – ook eenbegiftigd tekenaar, zo blijkt – stil bij van alles en nog wat.

Om te beginnen is er de dood van zijn beste vriend en grote voorbeeld Proof, meteen de voornaamste reden waarom de blanke rapper na de plaat Encore (2004) een retraiteinlaste die tot vandaag duurt. Verder wijdt hij menige bladzijde aan zijn chaotische jeugd in Detroit tussen de rest van de white trash, en aan zijn ontluikende talent als mc, dat werd aangescherpt nadat een afranseling op de lagere school hem dwong zich verbaal te leren verdedigen.

Aardig om te lezen allemaal, maar niet bepaald heet van de naald voor wie de halve biopic 8 Mile heeft gezien. Bovendien zorgen de lelijke spreektaal (‘ Hey, I think I’ve made it in rap. I’m a big-time rapper, rappin’ big-time!‘) en het gebrek aan structuur en volledigheid tijdens het lezen voor groeiende irritatie. Dr. Dre, die vóór hij Eminem mee naar het megasterrendom katapulteerde als hiphopproducer ook al zeker van zijn pensioen was, wandelt het verhaal binnen zoals je buurman die weet dat je bier koud hebt staan: veel te onopvallend dus.

Mathers mag dan wel graag uitleggen waarom hij een korte lont heeft, aan de turbulente relatie met zijn moeder en zijn ex-vrouw Kim besteedt hij amper een woord. Wat je dan weer wel te weten komt, is waar hij de meeste inspiratie opdoet (op het toilet!), waarom hij niet van boeken zonder prentjes houdt, en hoe zijn peroxideblonde look is ontstaan. U raadt het: genoeg om van Marshall Mathers een even superieur entertainer te maken als zijn alter ego’s Eminem en Slim Shady is dat níét.

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content