The Hammer Collection Blood from the Mummy's Tomb 1971 * Dr. Jekyll and Sister Hyde 1971 ** Demons of the Mind 1972 * To the Devil... a Daughter 1976 *

27-10-2009, 23:00 Bijgewerkt op: 08-12-2020, 07:15

Huis van de gruwel – Het label Hammer Films stond in de jaren 60 garant voor vindingrijke lowbudgethorror. Een box bundelt de laatste stuiptrekkingen van de kleine Britse studio.

Geen extra’s.

Studio Canal/Universal

De vier films in deze box dateren uit een periode dat The House of Horror al over zijn hoogtepunt heen was, maar deed alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Precies de vaak krampachtige pogingen om de klassieke huivermythes aan te passen aan de veranderende zeden – denk aan: nieuwe permissiviteit en de opkomst van het feminisme – maakt ze tot boeiende leerstukken voor de horroradept.

Zo brengt Roy Ward Baker in Dr. Jekyll and Sister Hyde (1971) een radicale genderbendervariatie op de uitgemolken transformatie-intrige van Robert L. Stevenson. De goede dokter (Ralph Bates) is in de naargeestige Whitechapelwijk uit het Londen van Jack the Ripper op zoek naar het eeuwige leven en slikt daarvoor een elixir op basis van vrouwelijke hormonen. Daardoor verandert hij pardoes in de even mooie als boosaardige en dominante Martine Beswick.

In Demons of the Mind (1972) is de grillige plot een brouwsel van waanzin en incest. Regisseur Peter Sykes probeert een beetje wanhopig de keurig afgebakende grenzen van de Hammerhorror te verleggen door tastbare gruwel door psychische terreur te vervangen. Ook verzaakt hij aan de gebruikelijke ‘rechttoe, rechtaan’-vertelling ten faveure van een nodeloos ingewikkelde verhaalstructuur versierd met artistiekerig effectbejag.

Dezelfde Peter Sykes speelt met To the Devil… a Daughter (1976) in op het succes van satanische thrillers als The Omen en The Exorcist en cast Hammerlegende Christopher Lee als een geëxcommuniceerde priester en de 16-jarige Nastassja Kinski als een onschuldige non die het kind van de duivel baart. Van suggestieve horror is al lang geen sprake meer in deze finale griezelprent uit de Hammerstal, met als groteske uitsmijter het bloederige tafereel waarin een monsterlijke foetus zich een weg baant tussen de benen van Nastassja Kinski om uiteindelijk terug in de baarmoeder te kruipen.

De enige echt klassieke Hammerfilm in dit kwartet is gebaseerd op een verhaal van Bram Stoker (de geestelijke vader van Dracula) en is een van de vele variaties op het thema van de mummie die een vloek laat rusten op grafschendende archeologen. Goed voor een mix van egyptologische nonsens, overgesneden kelen, demonische relikwieën, heilige jakhalzen en afgehakte handen die een eigen moordlustig leven gaan leiden. Dat de regisseur – de Hammerveteraan Seth Holt – zelf halverwege de opnames overleed, geeft er een macaber (en destijds welkom publicitair) extraatje aan.