MARTIN SCORSESE

VS 1993, MET DANIEL DAY-LEWIS, MICHELLE PFEIFFER, WINONA RYDER. 22.10 – CANVAS

Tussen de gangsterdrama’s Good Fellas en Casino in draaide de uitgesproken cinefiel Scorsese deze verheven kostuumfilm, een magnifieke, somptueuze adaptatie van Edith Whartons roman uit 1920. The Age of Innocence heeft op het eerste gezicht misschien weinig gemeen met het universum van Scorcese’s brutale misdaadfilms. Scorsese noemde dit aristocratische fresco over de gefnuikte liefde tussen een New Yorkse advocaat (Daniel Day-Lewis) en de mysterieuze gravin Olenska (Michelle Pfeiffer), een verre nicht van zijn verloofde (Winona Ryder), nochtans zelf ‘een gangsterfilm zonder bloed’ en ‘misschien wel de gewelddadigste film die ik ooit gemaakt heb’. Scorsese, die zich visueel door de films van Luchino Visconti liet inspireren, gebruikt de camera dan ook als een scalpel voor een minutieuze studie van de codes, etiquette en tradities die er heersen binnen de society van het New York van Fifth Avenue anno 1870, een stijf en elitair milieu dat al even vals, wreed en gecontroleerd is als dat van de gangsters. Alles in dit met de precisie van een fetisjist gereconstrueerde verhaal over verdrongen emoties en de onmogelijke liefde als gevolg van de versmachtende sociale conventies, ademt een gesofistikeerde stijl en prestige uit: van de bloemengeneriek van Saul en Elaine Bass over de met een Oscar gelauwerde kostuums van Gabriella Pescucci, de productiedesign van Dante Ferretti en de elegante romantische score van Elmer Bernstein tot de gloedvolle widescreenfotografie van Michael Ballhaus.

Tears of The Black Tiger *** Wisit Sasanatieng, Thailand 2000. Dit bont neo-cowboymelodrama in campy pastelkleuren – beeld per beeld gemanipuleerd in postproductie – is behalve een surreëel-hallucinante pastiche op de kitscherige Thaise films van vroeger ook een western vol Bollywoodkitsch met excessieve knipogen naar Peckinpah en Leone (22.45 – Arte) Crazy in Alabama * Antonio Banderas, VS 1999 (23.40 – VT4) Ooit Almodovar-rots, nu Latino-macho in Hollywood en kijk wat zijn regiedebuut oplevert: een bijzonder onevenwichtige, soms pijnlijke mix van zwarte komedie en ernstig drama over een raciale zwembadkwestie in red neck-basis Alabama anno 1965, gezien door de ogen van Banderas-muze Melanie Griffith in Marilyn Monroe- mood. (23.40 – VT4) Les dames du bois de Boulogne *** Robert Bresson, FR 1945. Dit tragische melodrama heeft een plot die sier zou kunnen maken in het boulevardtheater, maar in de handen van de invloedrijke en strenge estheet Bresson wordt dit een uitgepuurde exploratie van de leugen als moreel dilemma (01.25 – Arte).

(L.J.)