Het eerste decennium van het nieuwe millennium is bijna halverwege en eindelijk hebben wij, Vlaamse vrouwen, een nieuw rolmodel. De vrouw uit het rozige logo van VijfTV. Een slanke deerne, sensueel doch niet hoerig, gehuld in een doorschijnende rok, die zich heupwiegend over je scherm beweegt. De energieke vrouw die houdt van een uitdaging en nooit zonder Alldays-inlegkruisje de deur uitgaat. Wanneer ze thuiskomt van haar boeiende job maakt ze snel het huis bacterievrij met een heel arsenaal vochtige doekjes, waarna ze zichzelf grondig onthaart met een handig Venusmesje en zich insmeert met een hydraterende bodylotion om haar huid zijdezacht te houden, om vervolgens op gracieuze wijze naar de supermarkt te schrijden op zoek naar vezelrijk voedsel voor haar spruiten.

VijfTV, televisie voornamelijk voor vrouwen. Ik ben altijd nogal sceptisch tegenover ‘women only’-activiteiten. Er heerst al snel een sfeertje van: kijk naar ons, intelligente, aantrekkelijke, onafhankelijke, vrijgevochten vrouwen, wat hebben we toch een boeiend leven. Een avondje op stap met de vriendinnen is leuk maar ik ben toch steeds opgelucht als na een paar uur enkele mannen het gezelschap komen vervoegen.

Bij VijfTV krijgen ze maar niet genoeg van het ‘vrouwen onder elkaar’-sfeertje. Het begint met Oprah Winfrey, de godin van de Amerikaanse talkshow en haar onderonsjes met echte Hollywoodsterren. Leuk natuurlijk, ware het niet dat de studio bevolkt wordt door bijna uitsluitend vrouwen, die bij elke nietszeggende opmerking of matige grap hysterisch beginnen te krijsen. Angstaanjagend als je bedenkt dat elke Amerikaanse trend vroeg of laat ook naar hier overwaait.

Ook Marlène de Wouters heeft haar eigen talkshow, Vijf op Vijf, waar ze met toewijding de degelijke babbel verzorgt. Kristl Strubbe mocht toelichting geven over haar nieuwe functie als woordvoerster van Bart Somers en Ilse De Meulemeester kwam samen met haar bachelor op bezoek. Marlène graaft naar de diepste krochten van de menselijke ziel en ze wil een eerlijk antwoord op haar vragen: ‘Heel eerlijk, Kristl, als je op het zeven uur-nieuws was mogen blijven, had je VTM dan verlaten? Eerlijk antwoorden! Ja, maar eerlijk, hé!’ Neen, Marlène speld je niet zomaar iets op de mouw. Ze heeft het trouwens voor sterke vrouwen, een term die ze graag in de mond neemt. En als Marlène je met haar adellijke flair een sterke vrouw noemt, lijkt het alsof je onmiddellijk in een of andere ridderorde geslagen wordt. Die eer viel Ilse en Kristl te beurt.

Sterke vrouwen draven trouwens op in allerhande series op VijfTV maar het grote pluspunt is dat de zender Moonlighting van onder het stof heeft gehaald. Een van de beste series uit de eighties waar Cybill Shepherd en Bruce Willis – wat was hij aandoenlijk macho – ons onderhouden met hun spitante dialogen.

Verder worden we elke avond getrakteerd op een typische vrouwenfilm. Dat blijken dan voornamelijk tearjerkers te zijn, gedrenkt in kleffe pathos waarbij we na een dag hard werken uitbundig onze tranen mogen laten vloeien. Want zoals we allemaal weten, huilen is emotioneel ontgiften.

Als je naar VijfTV kijkt, zou je haast vergeten dat het bommen regent op Fallujah en dat de wereld gegijzeld wordt door angst voor terroristische aanslagen. Niet dat het allemaal rozengeur en maneschijn is, familiale drama’s worden ons niet onthouden. Op het einde van de avond komt Dr. Phil langs, een beroemde psycholoog die psychotische families onder handen neemt. Want op tv praat je al wat makkelijker over je huiselijke drama’s. Onder het motto ‘zachte heelmeesters maken etterende wonden’, blijft hij graven tot hij het probleem volledig heeft ontleed en hij rust niet voor iedereen in tranen uitbarst. Emo-tv van de bovenste plank. Of zoals Dr. Phil zelf zegt: het hoogste wat we met tv kunnen bereiken.

Ik vraag me af wat mannen nu moeten denken van ons als ze al zappend langs VijfTV passeren. Tot vandaag konden ze zich nog laven aan funky fantasieën over de activiteiten tijdens vrouwenonderonsjes. Daar gaan hun wilde dromen.

Door Mieke Debruyne