Nu ben ik de eerste om toe te geven dat ’s zomers de gedachten gemakkelijk afdwalen als je voor het tv-scherm zit, al is het maar omdat het langer licht blijft en wat er zich buiten afspeelt in de late uurtjes vaak stukken spannender is dan wat je op de beeldbuis voorbij ziet trekken. Maar wie ’s avonds Zomer 2006 inschakelt, krijgt toch na een paar afleveringen het gevoel dat de producenten de aandachtsspanne van de gemiddelde kijker danig onderschatten. Zodra Jan Leyers een vraag of drie heeft gesteld en er een gesprek aan de einder opdoemt, grijpen de makers zelf naar de zapper en schakelen ze vlug over naar een ‘filmpje’. Zomer 2006 is een programma dat enkel nog uit intermezzo’s lijkt te bestaan.

In het gros van die filmpjes speelt Èxl Peleman de hoofdrol, de sympathieke sinjoor die sinds een jaar of vijf in de zomer mag opdraven voor wat licht tv-vertier. De zanger-bassist trok in de afgelopen week bijvoorbeeld samen met Sergio met de boot naar Engeland, terwijl hij de dag voordien nog op de dijk van Oostende een balletje had geslagen met Carl Maes, coach van het Belgische Fed Cup-team. Èxl gaat varen en Èxl leert tennissen, zal ik maar zeggen. Traditiegetrouw gaat ook fotografe Lieve Blancquaert op pad om op het strand enkele toevallige passanten te kieken, en ondertussen te peilen naar hun dagelijkse beslommeringen. Vorige week kwam ze de 25-jarige Matthias Verschuere tegen, die samen met zijn vriend in surfpak op de juiste golf stond te wachten. Matthias, zo bleek, was een bijna-BV: hij had ooit nog meegedaan in Expeditie Robinson en daar was hij tot in de finale geraakt – ‘het hoogste’, zoals hij het zelf noemde, maar op die leeftijd is je waardeschaal natuurlijk nog volop in ontwikkeling. Toen Lieve hem vroeg hoe hij het zover heeft kunnen schoppen, kwam Matthias niet verder dan dat hij ‘altijd zichzelf’ was gebleven. Eens een reality-kandidaat, altijd een reality-kandidaat.

Een nieuwigheid in Zomer 2006 dit jaar is ‘de schminkster’ – een vlag die de lading helaas volledig dekt -, waarin we via een klein cameraatje de gesprekken volgen tussen de schminkster en de persoon die onbeweeglijk in de stoel voor haar ligt. Toen Tim Hubar, een jongeling die in Brazilië aan de slag is als voetballer, aan de beurt was, ontspon zich een discussie over wat de beste manier is om je borsthaar te epileren. Bij Jean-Marie Dedecker probeerde de schminkster dan weer met gespeelde naïviteit – althans, dat hoop ik toch – te raden in welke sporttak de senator in een vorig leven actief was.

Toch zorgde Zomer 2006 voor een van de leukste tv-momenten van de afgelopen weken, met de passage van Sarah Pinacci, beter bekend als mevrouw Frank Vandenbroucke. De Italiaanse schone was naar Oostende uitgenodigd omdat ze op het lumineuze idee is gekomen om een kledinglijn op de markt te brengen. Onder de naam van haar man, een keuze waarvan je toch niet echt kunt zeggen dat ze helemaal in overeenstemming is met de Zeitgeist. In het inleidende filmpje zagen we dame Pinacci over het strand dartelen met een minirokje aan, waarop achteraan in koeien van letters VDB was gestikt. Ik hoop voor haar dat Vandenboeynants nog aanhangers heeft in ons land.

Door Stefaan Werbrouck