Een jaar geleden trok de Britse deejay Alan Brown naar Wenen om er van de rust te proeven. Hij had zijn tent er nog maar net opgetrokken of muziekverdeler Soul Seduction hing al aan de telefoon met de vraag of hij geen zin had om zich over de export van onder meer G-Stone (Kruder & Dorfmeister), Couch Records (dZihan & Kamien) en Ecco Chamber (Black Coffee) te ontfermen. ‘Ze waren tot het besef gekomen dat ze niet nog langer op de formule van Kruder & Dorfmeister konden blijven teren’, vertelt Brown in een koffiehuis naast de kantoren van Soul Seduction. ‘Ze waren op zoek naar iemand om weer aan te sluiten bij de rest van de wereld.’

Volgens de deejay lijkt naar Wenen komen wat op een verhuizing van CNN naar het prinsdom Liechtenstein. ‘Maar op een bepaald moment had ik gewoon genoeg van Londen. Na een deejayset in het buitenland pakte ik altijd weer met tegenzin mijn koffer om naar huis te gaan. Toen ik vorig jaar twee weekends na elkaar in Wenen moest draaien, besloot ik om hier even vakantie te nemen. Een jaar later loop ik hier nog altijd rond. Wellicht ben ik gewoon iemand die liever tegen vijftig dan tegen tweehonderd kilometer per uur leeft. Hier ben je er tenminste zeker van dat alles er nog precies hetzelfde zal uitzien, als je terugkeert uit het buitenland. Laat dat pakje sigaretten op deze tafel liggen en morgen zal het er gegarandeerd nog altijd liggen.’

Het is derhalve geen toeval dat Wenen vooral een flinke reputatie heeft opgebouwd op het vlak van down-tempo-elektronica. ‘De platen van Kruder & Dorfmeister en dZihan & Kamien sluiten inderdaad perfect aan bij het rustige, melancholische, zelfs lichtjes sombere karakter van de stad. Hier ziet niemand er bijzonder vrolijk uit. De mensen zijn gereserveerd, ze drinken hun koffie liever alleen. Peter Kruder vertelde me onlangs dat hij zich Europees voelt als hij gelukkig is. Als hij verdrietig is, voelt hij zich Weens. Als je naar een club gaat, kun je de buitenlanders er dan ook makkelijk uithalen. Zij dansen, terwijl de Oostenrijkers toekijken. Daarom duurt het ook altijd zo lang voor trends hier doorbreken. Het mag allemaal niet te snel gaan of de mensen raken het noorden kwijt. Dan begrijp je meteen ook waarom drum ‘n’ bass hier nog maar pas aan een opmars is begonnen.’

Toch heeft Wenen stilaan iets te betekenen op internationaal vlak, hoewel Brown het nog te vroeg vindt om nu al de balans op te maken. ‘Scandinavië geeft op dit ogenblik meer de toon aan dan Wenen. Vooral in Zweden en Finland – Gotenburg en Helsinki – wordt om een onverklaarbare reden onvolprezen muziek gemaakt. Maar Wenen staat op het punt om ook zo’n hotspot te worden. Hier zit ontegensprekelijk talent, alleen moet het komen bovendrijven. Producers als Stereotyp en dZihan & Kamien zullen daar een belangrijk aandeel in hebben. Tot nu toe was het grote probleem dat iedereen maar Kruder & Dorfmeister bleef achterna hollen. Het heeft de stad voorlopig al een stevige reputatie in Oost-Europa opgeleverd, maar om het Westen te paaien, moet je nóg sterker uit de hoek komen.’

Of het zover komt, ligt aan de Oostenrijkers zelf, vindt Brown. ‘Wenen heeft in het verleden al verschillende keren de boot gemist. Kijk eens naar de ligging van de stad en kijk dan naar de rol die het binnen Europa vervult. Hier zou het allemaal moeten gebeuren, in het hart van Europa, de brug tussen Oost en West. Alleen zijn Oostenrijkers behoorlijk lui. Toegegeven, dat klinkt grof, maar het is gewoon zo. In Londen krijg je binnen het uur een antwoord op een e-mail, hier duurt het minstens anderhalve dag. Het maakt trouwens niet uit of je een bericht naar je vrienden of naar een medewerker van een groot bedrijf hebt gestuurd. Ze werken hier gewoon bijzonder traag. Daarbij zijn Oostenrijkers ook geen wereldburgers. Ze blijven liever gewoon thuis. Vermoedelijk maken de bergen nog altijd een enorme indruk. Een groot deel van mijn vrienden is bijvoorbeeld nog nooit in Boedapest geweest, terwijl dat hier hooguit drie uur vandaan ligt. Als je de wereld niet kent, wordt het natuurlijk moeilijk om je platen in het buitenland aan de man te brengen. Gelukkig komt daar stilaan verandering in. Wenen lijkt goed op weg om zich van de erfenis van Kruder & Dorfmeister los te rukken.’

(B.V.A.)