Donderdag 28/4, 18.15 – Acht
Het minste wat je van de Britse tv-serie Survivors kunt zeggen, is dat ze de tijdsgeest mee heeft. Deze reeks, waarin een mysterieus virus het gros van de wereldbevolking uitroeit, is een remake van een klassieke BBC-serie uit de jaren 70. Geïnspireerd door alle rampscenario’s rond SARS en de vogelgriep die er toen de ronde deden, vatte de Britse openbare omroep in 2007 het plan op om een moderne versie te maken, die eind 2008 op tv kwam. Het eerste seizoen was nauwelijks afgelopen of de eerste gevallen van de Mexicaanse griep doken op, en vandaag kun je Survivors natuurlijk niet meer bekijken zonder aan die ziekte te denken. Zeker aangezien het virus hier in de eerste aflevering vanuit Groot-Brittannië de wereld rondgaat en daarom als ‘de Europese griep’ omschreven wordt.
Zoals elk apocalyptisch verhaal bevat Survivors enkele ongerijmdheden en moet je als kijker bereid zijn om je kritische geest even opzij te zetten. Dat in de eerste aflevering 99 procent van de Britse bevolking in één nacht tijd het loodje legt ten gevolge van de griep lijkt bijvoorbeeld niet echt geloofwaardig. En het is wel erg handig dat zowat iedereen besloten heeft om netjes thuis te sterven, zodat de wegen er ’s anderendaags zo goed als verlaten bij liggen en de overlevenden vrij met de auto kunnen rondrijden. Tegen het einde van de eerste aflevering ontmoeten enkelen van die overlevenden elkaar ’toevallig’ op een leeg stuk snelweg op het Britse platteland, en Survivors volgt dan hoe dat groepje een nieuw bestaan probeert op te bouwen.
Survivors – dat vorig jaar na twee seizoenen door de BBC werd stopgezet – focust op de manier waarop de resterende mensen op zoek gaan naar eten, onderdak, liefde en zingeving. In tegenstelling tot in veel andere rampenseries of -films hoeven ze dus niet te vechten tegen aliens of duistere regeringscomplotten blootleggen. Dat maakt hun leven er echter niet eenvoudiger op: door de bikkelharde ‘struggle for life’ gooien veel overlevenden alle scrupules overboord, en ook zij die het goed menen, moeten soms beslissingen nemen die tegen hun natuur ingaan. Die kleinschalige aanpak, de nadruk op hoe gewone mensen omgaan met een situatie waarin alles anders is, zorgt in het eerste seizoen zes afleveringen lang voor erg genietbare televisie, al moeten we zeggen dat veel personages – de geharde kerel met het criminele verleden, de moeder die haar zoontje zoekt… – net iets te clichématig zijn om de reeks echt te laten beklijven.
(S.W.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
