Stichting Z (Robbedoes door…)

Deze reeks met interpretaties van Robbedoes en Kwabbernoot door andere auteurs levert de ene keer een instantklassieker als Émile Bravo’s Dagboek van een fantast op, de andere keer een moedige miskleun als Stichting Z. Scenarist Filippi probeert hetzelfde trucje als hij onlangs met Mickey Mouse uithaalde: hij zet de personages in zijn eigen steampunkuniversum, stevig geïnspireerd door art nouveau, maar met technologische mogelijkheden die die van onze tijd flink overstijgen. Robbedoes zien we als een schijnbaar doodgewone ambtenaar, de kleinzoon van de graaf van Rommelgem en de broer van IJzerlijm. Die laatste is actief in het verzet tegen Stichting Z, waarin traditionele tegenstrevers Zwendel en Wiebeling hoge functies hebben. Hoeveel energie Filippi en Lebeault ook steken in de uitwerking van hun decors en in het functioneren van hun retrofuturistische maatschappij, nooit wordt duidelijk waarom dit nogal doordeweekse sf-verhaal een Robbedoes-lezer zou moeten boeien. De Matrix-achtige wending aan het eind voelt daardoor aan als misplaatste pretentie.