DEFINITELY MAYBE. – Een zoveelste Bowiebio die het zonder de medewerking van ‘The Dame’ zelf moet stellen? Waarom ook niet.

Paul Trynka, Sphere, 440 blz., euro 20.

The Definitive Biography, dus. Waarin dit zelfverklaarde point final dan wel zo drastisch verschilt van The Definitive Story (1999), The Complete David Bowie (2000) of A Biography (2010) is veeleer een semantisch dan een inhoudelijk discussietje. Het punt is: geen enkele biograaf, hoe goedmenend ook, ging de jongste jaren al eens met David Jones zelf op de thee. Dimmen dus maar met dat ‘definitief’.

Niet dat Paul Trynka zich door die toestand uit het lood liet slaan. Als Bowie zich de bek niet laat openbreken, dan zo’n tweehonderd geprivilegieerde getuigen wel. Het blijft een fantasieprikkelend verhaal: de zoekende (folk)zanger met die ene noveltyhit ( Space Oddity), eind jaren 60 going nowhere fast. Tot de goden hem over de blonde krullen aaiden en hij gezwind, in een alles en iedereen meesleurend momentum dat een decennium lang duurde, de seventies in zijn zak stak.

Het was de maidentrip naar de States die alles veranderde. Bowie – vol en zeker van zichzelf – schurkte zich doldwaas aan tegen popexcentriekelingen als Lou Reed, Iggy Pop, Kim Fowley, Andy Warhol en zelfs Moondog, de ratelende straatzanger in vikingplunje. ‘ Iggy and Lou, it was always Iggy and Lou‘, weet één bron nog. Over hoe het zou zijn geweest mocht Bowie/Jones indertijd de vijfde Small Face zijn gebleven, fantaseerde al snel geen kat meer.

Uiteraard heeft Trynka oog voor het hoge spel van toenmalig manager Tony Defries – buidelrat voor al wie door hem in het stof werd gedwongen, briljant businessman in de ogen van de rest. Het helpt natuurlijk als je belangrijkste cliënt zelf ook niet vies is van een berekeningetje op z’n tijd. ‘ I’ve just written them for the American market, they like this kind of thing‘, gaf Bowie over de lyrics van het nummer The Bewlay Brothers prijs. Niet lang daarna zou hij zich outen als biseksueel, om enkele lentes later alweer terug te krabbelen: met de verovering van Amerika wilde het na die stunt namelijk wat minder vlotten dan vooropgesteld.

En zo zit je ’s sterrenmans levensloop dus weer te lezen: in een successie van opengesperde ogen en meewarig gefrons. Bowies retour begon begin jaren 80 al, zo maar even drie decennia geleden. Niet die laatste glorieuze knal waarop hij al tijden aasde, maar zijn hartaanval in 2004 deed hem de spots de rug toekeren en een gelukkige huisvader worden. Definitief of niet? Jezus, daar gaan we weer.

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content