Trekkies aan mijn vinger – Laat u niet beetnemen: ‘Star Trek: Legacy’ is voor fanatieke trekkies only. Mét een Xbox 360.

PC, Xbox 360 Mad Doc Software / Ubisoft Gameplay 7 l Grafiek 8,5 l Geluid 8

Star Trek: Legacy is een ambitieuze ruimtecombatsim die je op de brug zet van Star Trekschepen uit alle televisiereeksen van de originele serie, via ‘Next Generation’, ‘Deep Space Nine’ en ‘Voyager’ tot ‘Enterprise’. Elke zichzelf respecterende trekkie begint nu al te watertanden alsof elektrocutie iets is wat enkel anderen overkomt, zeker als hij weet dat er kan worden gespeeld met meer dan zestig andere schepen, vier rassen en de stemmen van alle acteurs die gestalte gaven aan de respectieve gezagvoerders.

Voor u echter tegen warp speed richting gamesboer suist, een woordje waarschuwing. Ten eerste is er een pijnlijk verschil tussen de pc- en de Xbox 360-versie van deze game. De muis- en toetsenbordaansturing van de eerste blijkt te onhandig tijdens de aanhoudende reeks ruimteveldslagen – knap vervelend als deze zowat de hele gameplay-ervaring uitmaken – en een reeks andere slordigheden en technische foutjes maken dat je voor deze versie van onze bovenstaande kwotering 2 tot 3 punten mag aftrekken. Dit lijkt dan ook vooral een aanrader als collector’s item voor de hardcore Star Trekfanaat die deze game, ter vervollediging van hun collectie, in onaangeroerde verpakking in zijn trofeeënkast wil zetten.

De Xbox 360-bezitters komen er minder bekaaid af. Hun sterrenschip – dat moet uitgroeien tot een bescheiden ruimtevloot – laat zich tamelijk moeiteloos manoeuvreren; maar ook hier is het geen foutloos parcours. In de krachttoer om alle tv-reeksen in één verhaal te duwen zijn de makers geslaagd, met de authentieke look & feel zit het helemaal goed en sommige ruimtegevechten grenzen aan het epische. Daartegenover staat een missiestructuur die je verhindert om je vorderingen tijdens de missies zelf op te slaan. Je mag je vloot dus vaker dan leuk blijft doorheen dezelfde schermutselingen, wormgaten en nebula navigeren. Behoorlijk frustrerend met missies die makkelijk een uur in beslag nemen en taaier zijn dan een Klingonsteak.

In multiplayermode is het heerlijk elkaars energieschilden met fotontorpedo’s te bestoken, maar hier worden virtuele ruimteadmiraals dan weer na elke afgewerkte sessie uit hun commandozetel gerukt om opnieuw aan te loggen. Star Trek: Legacy had alle troeven in handen, maar speelt slechts de helft ervan met succes uit. De rest – zeker in de pc-versie – gaat ten onder aan slordigheden.

Raf Picavet