SPYTIG

Sluip als dubbelspion doorheen militaire complexen en verijdel raketlanceringen in het stijlvolle maar inconsistente CounterSpy.

VORMGEVING

Mocht grafisch ontwerper Saul Bass zaliger ooit een game gemaakt hebben, dan was dit het geweest. De vormgeving van CounterSpy ademt een fabulous fiftiesstijl die zo weggelopen lijkt uit de titelsequenties van filmklassiekers als The Man with the Golden Arm (1955), Vertigo (1958) en Anatomy of a Murder (1959). Niet zo verwonderlijk als je weet dat er ex-Pixar-medewerkers aan hebben meegewerkt, grafici die ooit nog gesleuteld hebben aan The Incredibles (2004). De look, inclusief gebogen schermranden die een bolle beeldbuis simuleren, is meteen de grootste troef van de game.

VERHAAL

Je kruipt in de huid van een naamloze spion die tijdens de Koude Oorlog opdrachten opknapt voor het geheime agentschap C.O.U.N.T.E.R. Die organisatie schiet voor het eerst in actie wanneer de twee supermogendheden, in de game The Imperialists en The Socialists, elkaar de zege in de ruimterace trachten te ontfutselen, door de maan met nucleaire raketten te torpederen. Het ene moment schuifel je door woestijnbasissen van die Imperialisten, dan weer glip je langs ondergrondse installaties van de Socialisten. Het doel blijft hetzelfde: schakel soldaten uit voor ze alarm kunnen slaan, steel geheime documenten en saboteer tijdig op scherp staande raketten.

ZIJWAARTS, MARS!

Het spel is opgevat als een zijdelings scrollende retroshooter. Overal zijn er opties om achter pylonen, kratten, muurtjes en hoeken dekking te zoeken en geruisloos patrouillerende soldaten te verschalken. Je kruipt op ladders, neemt liften, klautert door verluchtingskokers, springt op staketsels, ontwijkt beveiligingscamera’s en ontdekt verborgen verdiepingen en kluizen. Uiteraard is er ook ruimte voor vuurgevechten, waarbij je afwisselend slag levert met alleen opererende strijders en halve doodseskaders. Tot daartoe niets dan lof. Maar dan gebeurt het onvermijdelijke: CounterSpy valt bliksemsnel in herhaling, en mist inhoudelijk gewicht.

VERDICT

Een game waarin je de wereldvrede bewaart, gekoppeld aan een bloedmooie vormgeving en dito vintage jazzy soundtrack, lijkt op papier een aanrader. Jammer genoeg oogt en klinkt de titel vele malen mooier dan hij speelt. Al na een paar uurtjes lijken de levels, omgevingen en opdrachten inspiratieloze doorslagjes van elkaar. Het hoofdpersonage krijgt gaandeweg amper interessante technische snufjes ter beschikking. De vijanden counteren je acties vaak al te generisch en reageren bij momenten behoorlijk ondoordacht. Het door middel van tekstschermen vertelde verhaal wil je bovendien het liefst zo snel mogelijk wegklikken. Spijtig.

COUNTERSPY

PS3, PS4, VITA

SCE

GAMEPLAY **

GRAFIEK ****

GELUID ****

DIMITRI DEWEVER