Spinvis

Seizoensgroenten, seizoensplaten. Blaadjes zeggen hun boom vaarwel en ook Erik de Jong is vatbaar voor die sfeer van wat voorgoed voorbij is, blijkens zinsneden die we in zijn fraaie nieuwe lp oprapen. Muzikaal leeft hij zich uit met een gummibaslijn hier, ontluikende strijkers daar of een metronoomritme ginder. Stuntman besluit met een tik tegen de hoed voor The Who’s Substitute. Een andere innemende karakerschets is die van de eigenares van de gelijknamige kat in Picasso (‘Ze was de stilste van de klas/ toen de spiegel nog een jongen zag’). In Parel staart De Jong in beate bewondering naar Vermeers beroemdste schilderij, onder een serene, gezellige wolk van klassieke koorzang (wij denken aan Kerstmis en herhalingen van Mr. Bean). De coda is de woordenloze pianomijmering Nogensinde, mogelijk een teaser voor de opvolger.