Zondag 4/3, 22.20 – 2BE

Lucy Lawless is een heus fenomeen in tv-land. In de jaren negentig veroverde ze het kleine scherm als Xena: Warrior Princess om vervolgens de ruimte onveilig te maken als Cylon in Battlestar Galactica. Nu liegt en bedriegt ze als Lucretia, de eigenares van een gladiatorenschool in Spartacus, de reeks met een overschot aan expliciete geweld- en naaktscènes. Het tweede seizoen – Gods of the Arena – is opgevat als prequel en doet het verhaal van de school vóór de komst van de rebelse slaaf. Veel keuze hadden ze niet: hoofdacteur Andy Whitfield leed aan lymfeklierkanker en is intussen gestorven.

Heb je de rol van Lucretia meteen aangenomen?

LUCY LAWLESS: Ik was bloednerveus over de naaktscènes. Als je de veertig voorbij bent en weigert vals te spelen, is de zwaartekracht onverbiddelijk voor je lichaam. Maar Robert (Tapert, Lawless’ echtgenoot en ‘Spartacus’-producent; nvdr.) wist me te overtuigen met zijn fonkelende ogen. (Lacht) Echt: als hij met fonkelende ogen over een project praat, weet ik dat het om iets speciaals gaat.

Vond je de overeenkomsten met ‘Xena: Warrior Princess’ – toch ook een serie vol schaars geklede personages en gevechten – niet te groot?

LAWLESS: Buiten een paar oppervlakkige overeenkomsten gaat het om twee totaal verschillende reeksen. Qua toon, look en acteerstijl zijn ze niet te vergelijken. Maar ik begrijp je vraag. Toen Robert (die ook Xena produceerde; nvdr.)Spartacus ging pitchen, deden de meeste netwerkhoofden zijn idee af als een makkelijke herhalingsoefening. Niets bleek minder waar.

Heb je hem gevraagd waarom hij Spartacus’ verhaal opnieuw wilde vertellen?

LAWLESS: Rob was al jaren geobsedeerd door het Circus Maximus, de gigantische arena uit het antieke Rome, maar hij vond geen interessante invalshoek voor een serie. Dat veranderde toen hij 300 van Zack Snyder zag. Hij was er heilig van overtuigd dat de cocktail van hoogtechnologische cgi en het oerklassieke Spartacusverhaal revolutionaire televisie zou opleveren.

Maakt Roberts aanwezigheid de seksscènes nog moeilijker?

LAWLESS: Robert houdt zich vooral bezig met de postproductie. Hij overziet de montage, de speciale effecten, de score en méér, waardoor hij eigenlijk zelden op de set is. Op dagen dat er seksscènes gepland staan, zal hij zeker niet binnenspringen. Dat zou alleen maar voor vreemde vibes zorgen.

Voelde het moment dat Lucretia’s pruik afgetrokken wordt niet veel gênanter?

LAWLESS: Dat is een van mijn favoriete scènes. Haar masker wordt letterlijk afgerukt. Heel eventjes komt haar ware aard naar boven en neemt ze geen blad voor de mond. Dat gebeurde zelden in het antieke Rome. Schone schijn hadden ze torenhoog in het vaandel staan. Zo’n onthullende scène was dus een welkome afwisseling.

Hoe gaan de andere acteurs met al dat bloot om?

LAWLESS: Tijdens de eerste opnames viel op dat de mannelijke acteurs zoiets nog nooit hadden meegemaakt. Ze gedroegen zich als dertienjarige schoolmeisjes. Ze giechelden, vergeleken hun lichaamsdelen… noem maar op. Plus: hun zelfvertrouwen bleek niet zo onverwoestbaar als ze hadden gedacht.

Hoe bedoel je?

LAWLESS: Eén voorval zal ik nooit vergeten. Voor een paar achtergrondshots deden de makers een beroep op een mannelijke stripper. Die was niet alleen gigantisch geschapen, hij vond het ook geen probleem om openlijk in zijn blootje rond te lopen. Al die zogenaamd professionele acteurs waren stikjaloers. Helemaal hilarisch werd het toen hij zijn aanhangsel ongegeneerd begon te strelen. Dat moest wel, want het was die dag ijskoud. En zoals je weet: lage temperaturen zijn onverbiddelijk voor bepaalde lichaamsdelen. (Lacht)

Komen de mannelijke acteurs op zulke momenten bij jou uithuilen?

LAWLESS: Jammer genoeg niet. De meeste collega’s hebben schrik van me. Ik begrijp het wel: ik blijf de vrouw van de producent. Tijdens de eerste draaidagen deed ik mijn uiterste best om echt bij de groep te gaan horen, maar ik besefte al snel dat de situatie hopeloos was.

Heb je dan nooit zin om projecten zónder Robert aan te nemen?

LAWLESS: Geloof me: ik heb het meermaals geprobeerd. Helaas ben ik over een groot deel van die projecten ontevreden. Robert blijft de beste producent met wie ik ooit heb samengewerkt. En dat zeg ik niet omdat we getrouwd zijn.

Ondertussen hebben jullie een derde seizoen ingeblikt. Een vervolg ditmaal, met een nieuwe Spartacus.

LAWLESS: Na de opnames van Gods of the Arena zag het er eventjes rooskleurig uit. Andy was aan de beterhand en keek uit naar de dag dat hij weer op de set zou staan. Maar het mocht niet zijn. Toen hij hoorde dat hij hervallen was, heeft hij Robert onmiddellijk opgebeld: ‘Doe me één plezier: zoek een waardige vervanger.’ Die vonden we in Liam McIntyre. Andy gaf hem zijn zegen en overleed niet veel later.

STEVEN TUFFIN