Seedfeeder

Een legende onder Wikipedia’s illustratoren.

De Feiten

Seedfeeder is het pseudoniem van een anonieme illustrator met een heel specifieke specialisatie: hij voorziet Wikipedia-pagina’s over seksuele handelingen van tekeningen. In 2008, exact tien jaar geleden, maakte hij zijn eerste illustratie, voor de pagina ‘Facial (seksuele handeling)’, van een man die ejaculeert in het gezicht van een vrouw. Vooral de tekenstijl viel daarbij op: Seedfeeder tekent in een extreem klinische stijl met zacht kleurverloop en bijna absurd neutrale achtergronden (geïnspireerd op het minimalisme van veiligheidsfiches in vliegtuigen) die in schril contrast staan met het expliciete karakter van zijn onderwerpen. Het zou zijn handelsmerk worden. Tot 2012, toen hij stopte als illustrator, maakte hij in totaal 48 seksillustraties, vrijelijk te raadplegen op Wikipedia, bij lemma’s als ‘Missionarishouding’, ‘Hondjeshouding’ en ‘Weense oester’.

Seedfeeder

Met de jaren is die absurde collectie uitgegroeid tot een soort cultfenomeen. Aanvankelijk gebeurde dat in Wikipediakringen. Seedfeeder kreeg verzoekjes van fans, waar hij graag op inging. Anderen bekroonden hem met barnstars, een award die Wikipediagebruikers aan elkaar kunnen geven voor hun inzet. ‘Ik had geen idee dat uitgerekend bukkake op zo’n smaakvolle manier getoond kon worden. Je bent een god’, reageerde iemand op Seedfeeders discussiepagina. En uiteindelijk bereikte die cultstatus ook de media. Gawker noemde hem ‘Wikipedia’s greatest artist of sex acts’. The Huffington Post maakte er ’the weirdest sex illustrator you’ve never heard of’ van. Het Britse Metro hield het op ’the greatest X-rated sex artist’.

Seedfeeder

Maar met de lof kwam ook de kritiek. Wikipediabeheerders vonden zijn tekeningen onnodig expliciet en pornografisch. Ook zonder zijn illustraties kunnen lezers zich wel iets voorstellen bij vuistneuken, luidde het. Erger waren de beschuldigingen van seksisme en racisme, al toonde Seedfeeder zich daarin bijzonder inschikkelijk. Zijn tekening bij het artikel ‘Fellatio’ toonde een zwarte vrouw met verlovingsring en een witte man zonder verlovingsring. Na kritiek dat zijn beeld ‘een negatief stereotype inzake losbandigheid bij Afro-Amerikaanse vrouwen’ zou bestendigen, veranderde hij het in een illustratie met een wit koppel. De aanvankelijke pruillip bij ‘Facial (seksuele handeling)’ werd dan weer een glimlach nadat er discussie was ontstaan over de bereidwilligheid en eventuele dwang in de afbeelding. Seedfeeder bleek het soort artiest dat luistert naar zijn publiek.

Wel weigerde hij zijn identiteit te onthullen en wees hij systematisch alle interviewaanvragen af, wat de legende rond hem enkel maar deed groeien. In 2012 nam hij afscheid van Wikipedia met een illustratie van een Aziatische vrouw die een afscheidskus naar het publiek werpt en daaronder het bijschrift ‘So long, and thanks for all the fish’. Passend.

De trivia

– Kunstcriticus Paddy Johnson complimenteerde Seedfeeder om zijn composities, correcte anatomie en waarheidsgetrouwe perspectieven. Vooral de tekening bij ‘Gonzopornografie’ springt er volgens haar uit en ‘geeft goed weer hoe de blowjob wordt gemonumentaliseerd’.

– Op de vraag naar het nut van zijn illustraties (op zijn discussiepagina) antwoordde Seedfeeder: ‘Is een beschrijving dan werkelijk genoeg? Zou je tevreden zijn met enkel een beschrijving van de Eiffeltoren, de Grand Canyon of het Vrijheidsbeeld? Denk na vooraleer je censureert.’

– Eén fan borduurde Seedfeeders tekening bij ‘Anilingus’ op een kussen en zette het op Reddit. Reactie van een andere fan: ‘Wow. Picking all those skin shades must have been so hard!’ Seedfeeder-fans zijn specifieke mensen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content