Als u dit jaar maar één tv-reeks bekijkt, laat het dan deze zijn: ‘Battlestar Galactica’ is must-see tv.

Battlestar Galactica is géén sciencefiction. Zo, dat wilden we eerst en vooral even kwijt. De kans is immers groot dat u één blik werpt op de cover of de foto hiernaast en denkt: niet aan mij besteed, dat gedoe met vuurspuwende ogen en ruimtetuigen. Of misschien hebt u in een ver verleden – de jaren 70, meer bepaald – een paar afleveringen gezien van de originele Battlestar Galactica, een weinig opzienbarende kopie van Star Trek, en hebt u geen zin om u aan een remake te onderwerpen. Er zijn dus voldoende redenen om meteen door te bladeren (verderop staan trouwens nog meer uitstekende artikels), maar geloof ons vrij: geen enkele is goed genoeg om Battlestar Galactica aan u voorbij te laten gaan.

Nu we u al zo ver mee hebben, een kleine bekentenis: Battlestar Galactica ís natuurlijk wel sciencefiction. De serie speelt zich af in de toekomst én in de ruimte, en dan kun je moeilijk doen alsof het hier een kostuumdrama betreft. Maar voor de rest zijn er weinig overeenkomsten met reeksen als Stargate Atlantis of Deep Space Nine. De makers van Battlestar Galactica zijn immers aan hun project begonnen met de duidelijke bedoeling het genre op zijn kop te zetten, en ze bedachten voor hun geesteskind de omschrijving ‘naturalistic science fiction’. Neen, dat is geen eufemisme voor ‘Vlaams boerendrama in space‘; het betekent gewoon dat ze hun reeks zo realistisch mogelijk hebben gemaakt. De kleding, de architectuur, zelfs de wapens zijn hedendaags – geen laserzwaardgevechten dus – en er komen ook bitter weinig hoogtechnologische snufjes in voor.

De grootste vernieuwing ligt echter in de verhalen en de personages. Een doorsnee sciencefictionreeks gaat over een groepje mensen dat door de ruimte zwerft en daar op exotische planeten allerlei problemen gaat oplossen. Battlestar Galactica drijft in navolging van de beste Amerikaanse drama’s van de afgelopen jaren op één centrale verhaallijn – over hoe de overlevenden van een grootscheepse nucleaire aanval op de vlucht moeten slaan – en gebruikt die om allerlei politieke, religieuze of filosofische thema’s aan te snijden. De personages zijn hier ook allerminst heldhaftige ruimtevaarders zoals in bijvoorbeeld Star Trek, maar doodsbange mensen die vechten voor hun voortbestaan. En dat betekent dat ze twijfelen, elkaar beduvelen, verschrikkelijke én/of verkeerde keuzes maken en meestal nauwelijks weten hoe het verder moet. Kortom: ze zijn levensecht.

Het resultaat is even spannend als Lost, even politiek als The West Wing en even complex als The Sopranos. Als dat u aanspreekt, kunt u in het alfabet op de volgende pagina’s alles lezen wat u moet weten over de reeks. Als u nu nog steeds zelfs geen klein beetje geïntrigeerd bent, dan wensen we u verder het allerbeste toe. Maar wéét dat u wat mist, want tenzij Emma in de volgende weken nog aan een geweldige remonte begint, is Battlestar Galactica het allerbeste wat er in 2007 op televisie te zien zal zijn. So say we all!

Door Stefaan Werbrouck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content