1 Als mens moet je ruimte innemen, zegt de zus van Karlijn, zoniet neemt een ander die wel voor jou in. Jouw personages willen toch net geen ruimte innemen? Liefst van al zouden ze verdwijnen, lijkt me.
Robbert Welagen: Een van mijn vorige boeken heeft de titel Het verdwijnen van Robbert. Ik heb er dus wel iets mee, ja. Wat mij fascineert, zijn mensen die in een tussenfase zitten. Hun oude leven is voorbij en hun nieuwe leven is nog niet begonnen. Dan bestaan ze even niet en zijn ze verdwenen. Mensen zijn dan heel kwetsbaar omdat hun zekerheden weggevallen zijn. Karlijn vergelijkt zichzelf met een mannetjeseend die in de rui zijn prachtige verenkleed verliest en tot hij nieuwe veren heeft niet kan vliegen. In de tussentijd is die eend heel kwetsbaar en verschuilt hij zich. Over zulke eenden schrijf ik het liefst. Ik denk dat dat een reactie is op onze exhibistionistische tijden, waarin mensen de hele tijd etaleren wat hen overkomt en bezighoudt. Soms vertellen schrijvers wel heel erg veel over hun privéleven in een interview. Hoef ik dat wel te weten? Te veel kennis doodt de verbeelding.
2 Misschien snap je dan meer van het boek?
Welagen: ‘Ik las onlangs Nan Shepherds De levende berg. Ik weet heel weinig over die vrouw, maar de paar gegevens die ik heb, zijn voor mij genoeg. Ik weet dat ze in een Schots dorpje heeft gewoond en er les gaf, en dat ze heel vaak ging wandelen op de berg uit die titel. Die paar gegevens en een kleine zwart-witfoto bieden me net voldoende om haar fascinerend te laten blijven. Godzijdank heeft zij niets op Facebook of Twitter kunnen zetten aangezien ze in 1981 is gestorven.
3 Om terug te keren naar het tussen levens in zitten: ‘Uit hoeveel levens bestaat een mensenleven?’ vraagt Karlijn zich af. Is het leven geen lange lijn doorheen de tijd?
Welagen: Ik heb altijd de indruk dat mijn leven uit verschillende fasen bestaat. Soms herken ik mezelf niet in zaken die ik vroeger heb gedaan. Op een en dezelfde dag verliest Karlijn haar vriend bij een verkeersongeluk en voelt ze voor het eerst iets voor een vrouw. Hoe word je dan de volgende dag wakker? Toch echt alsof je aan een nieuw leven begint. We denken graag aan onszelf als mensen uit één stuk, maar ik denk dat de realiteit anders is.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
