RED SONJA

Maandag 5/12, 21.30 – Canvas.

Neen, hét is geen oproep om een van die uitstervende oerdegelijke Nederlandse vrouwennamen te redden. Red Sonja wordt een tragikomische reeks over de eenzame huisvrouw Odette die haar man Marcel in een coma ziet wegzinken en om haar eenzaamheid te verdrijven cyberspace induikt. Haar virtuele alter ego Red Sonja neemt het ook in het echte leven steeds vaker over, tenzij dat natuurlijk enkel in haar eigen hoofd gebeurt. Sien Eggers schittert als Odette en Charlotte Vandermeersch blinkt uit als Red Sonja. In de bonte bende rond hen herken je vast ook Stefaan ‘Da meendje nie’ Degand.

Is je telefoon nog gestopt met rinkelen sinds jouw opgemerkte rol in ‘De Ronde’?

STEFAAN DEGAND: Ik was eigenlijk al betrokken bij Red Sonja nog voor De Ronde op televisie kwam. Het verhaal van Red Sonja boeide me meteen: het gaat over mensen die in een flatgebouw elk op hun manier eenzaam zijn. Ik heb meteen toegehapt.

Wie speel jij?

DEGAND: François, de conciërge van het gebouw die als een klein dictatortje door de gangen waart. Een beknopte omschrijving? Een gefrustreerde kloot. (Lacht) François kan eigenlijk niets, en die last draagt hij met zich mee in het leven. Het komt erop neer dat hij zich vooral nuttig probeert te maken door zich te bemoeien met het leven van mensen die hij de les durft te spellen. Eigenlijk handelt hij uit onmacht.

Dat doe je niet in de klassieke stofjas, maar in weinig verhullende, schreeuwerige blousons. Een eigen suggestie?

DEGAND: Nee, die hemdjes hadden de mensen van Sultan Sushi, het productiehuis achter Red Sonja, al voor mij klaargelegd. Ze zitten wat krap, maar voor deze rol wurm ik me er graag in. Het geeft die norse François een air van mysterie. Je kunt niet anders dan je afvragen wat hij in godsnaam uitvoert als hij niet champettert. Alleen: uiteindelijk kom je dat nooit echt te weten. Zo heeft elk personage in Red Sonja meerdere boeiende kantjes.

In een reeks over eenzame mensen zou je cynische humor verwachten, maar niet hier. Mogen we van ‘warme humor’ spreken?

DEGAND: Graag zelfs. Die warmte was ook nodig om met Red Sonja niet in uitlach-tv over eenzame mensen te vervallen. Het risico bestaat dat de humor dan plat en gratuit wordt. Het komt erop aan om een evenwicht tussen tragiek en komedie te vinden. Als dat lukt, worden de personages aandoenlijk. Kijk maar eens hoe Sien Eggers – van wie ik trouwens danig onder de indruk was – wanhopig van haar Marcel blijft houden.

Moet je als acteur veel discipline aan de dag leggen om dat evenwicht te bereiken?

DEGAND: Discipline was vooral nodig om binnen het krappe budget en tijdsbestek te blijven. Of het voor tv niet stilaan anders moet? Daar durf ik mij niet over uit te spreken. Ik bekijk het positief: dankzij tv kan ik nog meer uiteenlopende rollen spelen. Ik sta ook in het theater, met Het Banket speel ik momenteel in Het land is stil en volgend jaar hernemen we met Het Toneelhuis Bloed & Rozen van Guy Cassiers. En daarnaast zitten er nog nieuwe tv-plannen in de pijplijn: ik mag niet klagen.

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content