Qui m’aime me suive!

In deze heikneuterige Franse dramady mogen Daniel Auteuil en Catherine Frot hun latelifecrisis beleven als Gilbert en Simone, een koppel dat na 35 jaar huwelijk uit elkaar gaat. Dat Simone het aftrapt met de buurman die al jaren Gilberts beste buddy is, dat hun vervreemde kleinzoontje net op dat moment komt logeren en dat ook de deurwaarder ‘coucou’ komt zeggen in hun Zuid-Franse huisje: het had parbleu voor wat saillante sitcom of doorleefd sentiment kunnen zorgen. Tenminste, indien het scenario van José Alcala niet langs alle mogelijke clichés, voorspelbaarheden en moraallesjes over ware liefde zou passeren met de souplesse van een roestige deux-cheveaux. Bovendien blikt Alcala de echtelijke, familiale en andere issues zo braafjes in dat je de indruk hebt naar een zondagse tv-film op een vergeten Franse zender te kijken, zodat je Auteuil bij momenten haast hoort denken: ‘Nog even volhouden, deze generische seniorencinema, en mijn alimentatie is weer betaald.’ Dave Mestdach