Van Eels, het vehikel van ‘Beautiful Freak’ E (Mark Everett), verschijnt op 3 juni het nieuwe album ‘Shootenanny!’. In concert: op 23/6 in de AB.

1 ‘Shootenanny!’ klinkt als de synthese van alle vorige Eels-platen. Klopt dat?

Ja, al ben ik me daar niet bewust van tijdens de opnames. Pas als de plaat klaar is, wordt duidelijk dat er een bepaalde unieke sfeer in zit. Shootenanny! is een heel directe plaat, omdat ze grotendeels live is opgenomen. Ik wilde een simpele, elektrisch geladen maar welluidende plaat. Eels als garageband met melodieën.

2 Het rockt soms uitbundig.

Dat mag weer. Het lijkt wel geleden sinds Nirvana. Kurt Cobain heeft een paar goeie platen gemaakt, maar hij is ook verantwoordelijk voor al die slechte albums van Nirvana-klonen. Ik denk dat hij daarom zelfmoord heeft gepleegd, hij voorzag dat hij dat juk zou moeten dragen. (lacht)

3 Lisa Germano is weer te gast. Maar jij niet op haar nieuwe plaat. Je doet sowieso weinig gastrollen.

Ze heeft me gevraagd, maar het is er niet van gekomen. Ik verschijn zelden op andermans platen. Ik ben niet de perfecte gastartiest, denk ik. Ik wil mijn zin doen, niet die van iemand anders. Ik heb nu wel opgenomen met Rickie Lee Jones, maar daar had ik ook geen goed gevoel bij. Maar ik ben natuurlijk blij als zo iemand mij vraagt. Dan zeg ik ja, uit respect.

4 Je hebt nu de soundtrack geschreven bij de film ‘The Levity’. Eerder heb je gecomponeerd voor Wim Wenders. Ook dat is werken in opdracht.

Ik raad het niemand aan. Je hebt geen controle over het eindresultaat, het is een loterij. Als het dan slecht uitdraait, voel ik me verschrikkelijk. De platen van Eels moeten alleen mij bekoren, niet iemand anders. Ik kan me geen job voorstellen waarbij je ervoor moet zorgen dat je baas tevreden is.

5 Ik weet niet hoe het in andere landen zit, maar in Vlaanderen valt de muziek van Eels heel erg in de smaak bij vrouwen, zowel jonge, als minder jonge.

Werkelijk? Dat is het meest fantastische nieuws van de dag. (lacht) Ze noemen me LL Cool E. Dat staat voor Ladies Love Cool E. Zoals we allemaal weten, zijn vrouwen veel slimmer dan mannen, dus hecht ik veel meer belang aan wat zij van mijn muziek vinden.

6 Als jongen ben je van Virginia naar L.A. verhuisd. Waarom?

Omdat ik zo ver mogelijk van Virginia wilde zijn. Het krioelt er van drugsverslaafde rednecks. Artistiek is het een braakland. Iedereen die ik kende, ging verder studeren, maar dat interesseerde me niet. Eigenlijk had ik er geen idee van wat ik met mijn leven wilde. In die tijd nam ik bij me thuis al liedjes op, en toen ben ik als een blinde kip richting L.A. vertrokken. Ik had niks te verliezen, niks te doen, en in al mijn naïviteit heb ik die stap gezet. Of ik nu rotjobs doe in Virginia of in L.A. maakt niet uit. Maar in L.A. heb je tenminste de kans om eruit te raken.

7 Hoe is dat dan gelukt?

De eerste jaren heb ik afgezien, maar gaandeweg kwam ik in contact met artistieke gemeenschappen, zoals Echo Park. Dat was een openbaring. Ik heb er nooit in clubs of in bars gespeeld. Daar was ik te verlegen voor. Ik wilde alleen maar liedjes opnemen op mijn recorder. Het toilet was mijn studio.

8 Je lijkt me niet het type om jezelf te verkopen.

Ik haat dat. Ik was heel schuw en vond het gênant om te doen, maar ik had geen keuze. Ik nam wel ontzettend veel op, ik had elke week een andere tape. En op den duur waren er mensen geïnteresseerd en voor je het weet, kun je een cd opnemen. Verbazingwekkend.

9 Trek je je aan wat er in Irak gebeurt?

Natuurlijk. Ik sta allang op de George Bush shitlist. Tijdens zijn campagne voor de presidentsverkiezingen trok hij van leer tegen obsceniteiten in de kunst. Als voorbeeld gaf hij de hoes van Daisies Of The Galaxy. Die hoes had van een kinderverhaal kunnen zijn, terwijl er op de plaat een nummer staat dat It’s A Motherfucker heet. Dat vond meneer pervers. Je kunt mijn teksten zelfs lezen op de website van George Bush. Eigenlijk is dat het ultieme compliment, dat hij ons haat.

10 Het valt op dat er vanuit de artistieke wereld weinig protest komt, en wie protesteert, krijgt verwijten naar het hoofd geslingerd.

Zoals de Dixie Chicks, ja. Verbijsterend. Mohammed Ali is een van mijn grootste helden. Niet alleen omdat hij een fantastische sportman was, maar ook omdat hij tijdens de Vietnamoorlog dienst weigerde. Dát heeft van hem een held gemaakt, zelfs van een hele natie. Dat moet een les zijn voor ons. Iedereen is bang om zijn gedacht te zeggen, omdat ze denken dat het hun carrière zal schaden. Maar de mensen die hun diepste overtuiging kenbaar maken, en daarin consequent zijn, dwingen het meeste respect af. l

door Eddy Hendrix

‘De platen van Eels moeten alleen mij bekoren, niet iemand anders.’