Pompei

Hoop niet op een sandalenepos met een vulkaanuitbarsting die een gesofisticeerde beschaving van de kaart veegt. Pompei is een bloedmooie maar tergend ijle, ter plaatse trappelende arthousefilm. In een desolaat gebied waar de mensen Frans spreken – meer komen we niet te weten – leeft een jongerenbende alsof er geen gisteren en geen morgen is, geen school en geen ouders. De routine van slapen, eten en vrijen (of toekijken als je nog te jong bent) wordt gebroken door de entree van een rebelse jonge vrouw die ondanks alle problemen thuis en in de wereld nog in de liefde gelooft. Het Frans-Amerikaanse koppel Anna Falguères en John Shank dwingt respect af met de mise-en-scène en de wondermooie fotografie, maar verkijkt zich op hun talent als scenaristen. Dat is geen kritiek op de karige achtergrondinformatie, wel op het gebrek aan spanning, evolutie en vulkaanuitbarstingen.