Gore Vidal,De Arbeiderspers, 141 blz., e14,95 (Oorspronkelijke titel: ‘Perpetual War for Perpetual Peace’)

‘Volgens de koran schiep Allah de duisternis op een dinsdag.’ Zo begint het eerste essay 11 september 2001 (een dinsdag) in dit bundeltje polemiek van politiek en cultureel dissident Gore Vidal (1925), auteur van 25 romans, 5 toneelstukken, een stapel scripts en een paar honderd essays, en volgens de L.A. Times ‘de laatste verdediger van de Amerikaanse republiek’. Al is dit boekje (samen met het nog niet vertaalde Dreaming War: Blood for Oil and the Bush-Cheney Junta uit december 2002) voor velen niets meer dan nestbevuiling of een herkauwen van Vidals ‘affaire’ met de terechtgestelde Timothy McVeigh, het leest zo lekker dat u in plaats van het VRT-nieuws te verduren beter een paar bladzijden Vidal slikt.

De oude knakker gaat lijnrecht in tegen de troostrede die over de Atlantische oceaan al enkele jaren voortdurend wordt herhaald: de Oklahoma Bombing (als terreurdaad van binnenuit) en 9-11 (als oorlogsdaad van buitenuit) waren niets meer dan ‘acts of evil-doers’, want niemand op deze wondere wereld kan de machthebbers van de U.S. of A. toch iets ten kwade duiden? ‘Ik word weleens beschuldigd van overdrijving’, merkt Vidal droogjes op, voor hij van pagina 26 tot 45 de Federation of American Scientists (www.fas.org/man/dod-101/ops) aan het werk laat. Die maakte namelijk een lijst van de eenzijdige agressies/invasies – pre-emptive strikes zoals dat nu heet, alsof het woord pas moest worden uitgevonden – die de VS sinds 1945 in naam van god mag weten wat uitvoerde. 200 zijn het er, twééhonderd. Op zijn minst drie per jaar dus (en sommige daarvan zijn nog steeds aan de gang, gelukkig zo ver weg dat wij er niet van wakker moeten liggen). Dat met zo’n erelijst niets mis is, gelooft toch enkel de meest goedgelovige begijn? Wel, begijnen zijn we allemaal voor Amerika’s ‘regerende junta’, zoals Vidal het respectabele stelletje massavernietigingswapensfantasten van het Witte Huis noemt. En met de tandem Bush-Cheney is er een heel koelbloedig fantaserend stel aan de macht gekomen. Hun imperialistische agenda zou Vidal als rechts-libertaire republikein wellicht nog gestolen kunnen worden, ware het niet dat onder het mom van de oorlog tegen het interne en externe terrorisme net dat met de voeten wordt getreden wat voor hem heilig is: de grondwettelijke rechten en vrijheden van de burger. Akkoord, de argumentatie is soms wat te dun en klinkt vaak ook te bekend, maar dat moet u er niet van weerhouden dit boekje nog snel in de koffer te steken vooraleer u vredig met vakantie gaat. Uitgelezen strandlectuur! (Jo Smets)

door hans comijn

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content