Een stalker filmt vrouwen voor hij ze verminkt en vermoordt. Die filmpjes stuurt hij naar de politie. Daar is het alle hens aan dek, maar Joona Linna, de eigenwijze überflik die erger kan voorkomen, is van de aardbodem verdwenen.

Politie-inspecteur Joona Linna is dood verklaard nadat een dakloze hem zelfmoord heeft zien plegen. De hoogzwangere Margot Silverman wordt de nieuwe expert bij de rijksrecherche en moet de stalker opsporen. Van achter haar computerscherm moet ze machteloos toekijken hoe hij vrouwen bespiedt en filmt, vrouwen die ze pas leert kennen wanneer ze al dood zijn. ‘Hij heeft de tijd, geniet van het moment dat eraan voorafgaat… wil ons de levende vrouwen laten zien, wil ze levend bewaren op film’, zegt ze over de ongrijpbare voyeur-moordenaar.

Psychiater-hypnotiseur Erik Maria Bark, net als Joona Linna een oude bekende in de Kepler-thrillers, wordt erbij gehaald. Hij moet de getraumatiseerde man van het laatste slachtoffer aan de praat krijgen. Die heeft zijn vermoorde vrouw door het huis gesleept, in bed gestopt en al het bloed opgedweild. Verder kan hij zich niets herinneren. Bark komt een moordende predikant op het spoor én wordt zelf het mikpunt van de stalker. Intussen duikt ook Linna opnieuw op. Die begint aan een schaduwonderzoek en bevrijdt en passant de predikant uit de gevangenis.

Er staan soms tenenkrullende zinnen in Stalker: ‘Met innerlijke weerstand loopt ze naar het raam toe’ of (over een erg competente psycholoog) ‘Nelly zou niet hoeven werken, haar man is hoofdeigenaar van Datametrix Nordic’. Kepler laat zich ook te vaak meeslepen door clichés uit zaterdagavondfilms: in de tuin knerpen schommels, gordijnen wapperen voor het open raam en de stalker staat met een groot mes achter zijn slachtoffer te wachten. Op andere momenten verrast Kepler met haarscherpe beschrijvingen. De vrouwen die worden bespied zijn van vlees en bloed, inclusief vetkwabben, zwangerschapsstriemen en bezwete, versleten sportbeha’s. Misschien wordt net daardoor duidelijk dat Lars Kepler een duo is: de naad tussen hun verschillende stijlen loopt te zichtbaar door het boek.

Lars Kepler schrijft prima thrillers en hun formule werkt uitstekend: scherpe personages, goede research en genoeg zuurstof om het meer dan 400 bladzijden vol te houden, alleen wordt alles té gretig uitgelegd en bevat Stalker te veel filmtaal.

STALKER ***

Lars Kepler, Cargo,432 blz., ? 19,90.

JOHANNA SPAEY

CENTRALE ZIN Van buitenaf bezien lijken we op dezelfde manier te wonen, er hetzelfde uit te zien, dezelfde dingen te doen en dezelfde spullen te bezitten.