KUNSTZAKKEN. Er hangt een eigenaardig sfeertje rond afrikaanse kunst, maar de artiest-immigrant tayou heeft er weinig last van.

SMAK

CITADELPARK IN GENT, TOT 16 JANUARI. 09 221 17 03 EN WWW.SMAK.BE

Pascale Marthine Tayou

Kunstenaars met Afrikaanse roots hebben het niet altijd getroffen. Ook al hakken ze een naakte Venus uit marmer, dan nog zou het een aanklacht tegen het dominante Westen kunnen zijn. En dat niet alleen. Hedendaagse kunst uit Afrika ziet er wel eens Afrikaans uit, en dat past niet als vanzelf in de context van de contemporaine kunst. Een artiest uit het zwarte continent moet kortom tussen aardig wat obstakels laveren. Een streepje te veel politiek en hij is een anti-kolonialistische zeur, een likje te veel kleur en hij maakt kitsch. En dan zwijgen we nog over de niet altijd zuivere appreciatie voor kunstenaars uit verre contreien, die zoveel eerlijker zouden zijn en nog niet verstrikt in de westerse kunstscene.

Pascale Marthine Tayou (37) omzeilt de meeste klippen, hoewel zijn werk aangeeft dat hij toch nog op zoek is naar een evenwicht. Hij maakt uitgebalanceerde installaties en speelt met verschillende media, maar hij is zich scherp bewust van zijn situatie. Dat steekt hij niet onder stoelen of banken – op het gevaar af soms drammerig te klinken, wat niet echt helpt als je je boodschap goed wil overbrengen.

Tayou is afkomstig uit Kameroen. De afgelopen jaren heeft hij zowat overal gewoond. Dat nomadische aspect is omnipresent in zijn werk, hetzij door verwijzingen naar nationaliteit en identiteit, hetzij door een inpakken-en-wegwezenstijl die overal de kop opsteekt. Meestal lijkt het alsof een aanzienlijk gedeelte van Tayous werk vervoerd kan worden in grote zakken. Dat geeft de tentoonstelling een uitgesproken karakter, hoewel het geheel toch veel ordelijker oogt dan je zou verwachten. De hoeveelheid snippers, wimpels en rommel is netjes afgepast en dat heeft zo zijn consequenties, want Tayou geeft minder de indruk dat hij ons een geweten wil schoppen als hij uitbundiger voor de dag komt. In de grote zaal staat de Colonie de Foulards, een serpentvormige kapstok met 2004 vlaggen die lijken op een voorraad textiel voor een groots opgezette verkleedpartij. Een lichtbak met opschrift ‘Bank of Cameroon’ hing nog niet zolang geleden aan de gevel van galerie Le Gaillard in Parijs. Volgens Tayou kwamen zijn ex-landgenoten er geld afhalen, opgetogen een instelling te vinden uit hun vaderland. De installatie Fashion Street bestaat uit grote, op de grond gelegde foto’s van Afrikaanse straatventers. De jongens zijn beladen met boodschappentassen uit Parijs en New York, maar die steden moeten hen niet hebben, aldus Tayou. Ook Comptoir 693, een potten- en pannenwinkel die integraal is overgeplant naar het SMAK, heeft een scherp randje. Bedoeling was dat een Kameroenese verkoper zijn waar er aan de man zou brengen, maar hij kreeg geen visum omdat de autoriteiten ‘vreesden dat de man geld zou stelen van de Belgen’. Die centen altijd, maar blijkbaar zijn kunstenaars er druk mee bezig, zelfs wanneer ze met lede ogen straatventers met tasjes van Prada zien zeulen. Niettemin doet het SMAK het werk van Tayou netjes uit de doeken. De tentoonstelling mikt eerder op het verstand dan op het gevoel (detail: de echt rommelige installaties zijn zorgvuldig aan het oog onttrokken), maar dat schept dan weer een inzichtelijk totaalbeeld. De presentatie mag dan wat kaal aandoen, Tayou, zijn venters en zijn geïmporteerde casserollen komen zonder deuken uit de strijd. Els Fiers

Els Fiers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content