Dialectpop is niet alleen in Vlaanderen aan een steile opmars bezig. Ook in Groot-Brittannië bedienen muzikanten zich steeds vaker van streektaal en larderen ze hun teksten met slang. Het is een genreoverschrijdend fenomeen. Van rock over grime tot punk en dub: in zowat alle disciplines wordt in toenemende mate teruggegrepen naar het eigen dialect. Die nieuwe stroming gedijt al vele jaren in de underground, maar mensen als Lily Allen, Lady Sovereign, Mike Skinner van The Streets en Alex Turner van Arctic Monkeys hebben intussen bewezen dat ook het grote publiek oren heeft naar hun regionale rijmelarij. Twee van hen figureren overigens ook op de nieuwe plaat van Dizzee Rascal. In Wanne Be steekt Lily Allen de draak met gangsta rappers, terwijl Alex Turner een ijle mantra aanhoudt in Temptation.

Rascal: ‘Ik voel me verwant met mensen als Lily en Alex, en niet alleen omdat ze fans van me zijn. We maken deel uit van een nieuwe generatie muzikanten die het gesproken woord herwaarderen. We zingen zoals we gebekt zijn, omdat onze eigen taal het meest directe expressiemiddel is. Net als ik hebben ze veel geluisterd naar de MC’s op straat en naar de vele piratenzenders die in de UK weer als paddenstoelen uit de grond schieten.’

Die MC’s zijn een soort muzikale straathoekwerkers, die hun ellendige leven in sociale woonwijken en getto’s van zich af rappen voor een publiek van lotgenoten. Gaandeweg heeft hun poëtische gewesttaal allerlei muziekgenres geïnfiltreerd. Dizzee Rascal en compagnon Wiley – momenteel leven ze in onmin – hebben net als Mike Skinner van The Streets die zogenaamde UK garage vermengd met hiphop, drum & bass, dancehall en 2-step, en vonden daarmee het intussen razend populaire genre grime uit. Sindsdien zorgden volgelingen als Jamie T, Ben Westbeech, Just Jack, Lady Sovereign en Ms Dynamite voor nog meer kruisbestuivingen. In de rockafdeling namen Arctic Monkeys een voorbeeld aan de straatpoëten. In hun stad van herkomst, Sheffield, krijgen ze navolging van onder anderen Bromheads Jacket. En er staan nog veel meer van die straatdichters aan te komen, voorspelt Dizzee Rascal.

Rascal: ‘Nu het undergroundfenomeen eindelijk aan de oppervlakte is gekomen, verdringen de platenfirma’s zich in de hoods op zoek naar nieuw talent. En ik verzeker je: de voorraad is enorm.’

(V.B.)