Al dan niet kunt u Music for a New Society (1982) duiden als een van de donkerste en benauwendste werken van John Cale. Liever dan die plaat louter opnieuw te laten masteren en persen, maakt Cale er een dubbelpakket van, inclusief de grondige herwerking M:FANS.
Bowie beweegt niet meer. Maar doe het John Cale (straks 74) niet aan om hem luiheidshalve dan maar een plaats op te schuiven in het gelid van ouderdomsdekens die, ondanks hun jaren, meer voorwaarts denkwerk ventileren dan een café vol beschonken modestudenten.
Desalniettemin: net als Bowies vaarwelplaat Blackstar is M:FANS gemaakt door een artiest die alle vooroordelen jegens zijn persoon met een sardonische grijns verfrommelt, en niet te beroerd is om af te dalen in die delen van zijn psyche waar de lichtschakelaars nooit zijn aangesloten.
Music for a New Society was een improvisatieplaat; vluchtigheid was voor Cale het gedroomde middel om zijn door cocaïne en alcohol doorboorde brein in een wanhopige geste weer effen te krijgen. Resultaat: peilloze diepte, een beklemmende uitdrijving van emoties en een moedige blootstelling aan – in Cales eigen woorden – ‘de terreur van het moment’.
M:FANS put zijn legitimiteit uit Cales vaststelling dat zelfs dertig jaar oude wonden weer makkelijk aan het etteren slaan. Maar zo visceraal en sober als de oorspronkelijke plaat was, zo broeierig en driftig is de nieuwe gedaante. Cale maakt volop gebruik van de elektronische, naar hiphop grijpende klanken waaruit zijn jongste elpee Shifty Adventures in Nookie Wood (2012) was opgetrokken. Thoughtless Kind veegt de naakte klaagzang van het origineel van tafel met een pulserend, futuristisch r&b-ritme, compleet met brokjes Auto-Tunezang. De ballade Chinese Envoy is afgemeten funk geworden, en ook daar valt mee te leven. Maar Changes Made en Close Watch overdrijven respectievelijk met gothic rock en spichtige elektropop.
Alsof dat nog niet genoeg is, ging Cale ook nog eens aan het schuiven met de songvolgorde, en verving hij twee nummers door nieuwe interpretaties van demo’s die in 1982 op de plank waren blijven liggen. Maar eraan proberen te wennen loont wel degelijk. Het mooist is If You Were Still Around (in twee verschillende versies nog wel), indertijd een getoonzet gedicht van Sam Shepard, dat nu een nieuwe betekenis krijgt als laatste saluut aan Cales overleden Velvet Underground-kompaan Lou Reed.
JOHN CALE ****
M:FANS/Music for a New Society
artrock
Double Six/Domino
DOWNLOAD
If You Were Still Around (choir reprise)
Taking Your Life in Your Hands
Broken Bird
KURT BLONDEEL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
