‘Onze ruzies gaan nu tenminste over muziek’

Beter laat dan nooit, zullen we maar denken. Alsof ze hun pijnlijk lange sabbatperiode van een paar jaar geleden in één beweging willen goedmaken, brengen die van dEUS achtereenvolgens een langspeler en twee ep’s uit. En Keep You Close laat alvast een opvallend openhartige Tom Barman horen. ‘Trouwen, kinderen krijgen… ik heb alle belangrijke checkpoints van een normaal mensenleven gemist.’

dEUS speelt al tweeënhalve plaat met dezelfde bezetting, Tom. Proficiat!

Tom Barman: Niet zo sarcastisch, vriend. (Lacht) Ik amuseer mij kapot met dees gasten. Je zult me niet horen zeggen dat deze samenstelling van de groep voor altijd is – daarvoor heb ik al te veel meegemaakt – maar het loopt lekker. Elke bezetting heeft een hoogtepunt gekend, alleen lijkt ze met deze groep iets langer te duren. En dat is fijn. Allez, er wordt nog wel eens gekibbeld, maar de discussies gaan tenminste over de muziek en niet meer over allerlei gevoeligheden of persoonlijke grudges. Maar geloof me: het weefsel van een groepke – eender welk groepke, dus ook het onze – is in wezen fragiel. ’t Is nooit a walk in the park. Nooit.

De sfeer is blijkbaar zó goed dat jullie ‘Keep You Close’ integraal als groep hebben geschreven.

Barman: Ja, ’t is de eerste keer dat alle songs op de plaat het resultaat van groepswerk zijn. Heel tijdverslindend allemaal, maar het heeft wel fucking verrassende dingen opgeleverd. Voorbeeld! Als ik zoals voor de vorige plaat een nummer als The Vanishing Of Maria Schneider op tafel leg, dan kan onze bassist alleen maar mijn melodie volgen. Nu is Alan (Gevaert) continu zelf met baslijnen komen aanzetten, de meeste nummers zijn zelfs vanuit de ritmesectie ontstáán. Twee jaar lang hebben we vijf dagen op zeven, zes uur aan een stuk, samen zitten jammen en experimenteren. En het wérkte nog ook. (Lacht)

Des te vreemder dat ‘Keep You Close’ tekstueel een van je persoonlijkste platen is geworden.

Barman: Da’s waar. Dat komt omdat we na onze laatste tournee rechtstreeks de studio zijn ingedoken. Ik zat net in een heel introspectieve fase, was volop aan zelfanalyse aan het doen en worstelde met een hoop negatieve gevoelens en andere relationele shit. En doordat ik geen tijd had om dat tussendoor van mij af te schudden, is het allemaal in de songs beland. Ik zat in een soort zelfreferentieel schrijfmechanisme gevangen – heel zelfbewust, navelstaarderig bijna – en ik heb daar proberen tegen te vechten. Onze producer, David Bottrill, heeft me erdoor gesleurd. En nu ben ik blij dat het er allemaal uit is.

Behalve liefde zijn ook tijd en vergankelijkheid weer prominente thema’s op de plaat.

Barman: Absoluut, en ik begin steeds beter te begrijpen dat dat terugkerende thema van tijd alles te maken heeft met de fucked-up chronologie van mijn leven. Ik ben een kind van oude mensen, mijn vader is gestorven toen ik jong was, ik heb nooit grootouders gehad en op school zat ik een jaar hoger en werd ik dus alleen maar door oudere kinderen omringd. Vervolgens twintig jaar in een rockgroep zitten, heeft ook niet geholpen. Daardoor heb ik alle belangrijke fases en checkpoints van een normaal mensenleven compleet gemist: trouwen, kinderen krijgen – you name it. Ik loop tegen de veertig aan, dus ik denk niet dat die obsessie met tijd snel zal uitdoven. (Lacht) Mijn thema’s als songschrijver zijn time, love en doomed desire. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven. ’t Kan zijn dat ik ooit een B-kantje maak over het vadergeluk dat ik voel opborrelen bij mijn eerstgeborene, al zie ik dat any time soon niet gebeuren.

Je wordt er veertig binnenkort. Al voorbereid op de vele midlifevragen die op je zullen worden afgevuurd?

Barman:Goh, ik kijk helemaal niet op tegen die verjaardag. Ik bedoel: Mauro is onlangs ook veertig geworden en ziet hij er sindsdien zo veel anders uit?

Point taken. Anderhalf jaar geleden vertelde je me dat nogal wat fans zich teleurgesteld toonden in ‘Vantage Point’. Wat doe je daar als frontman mee?

Barman: De fans waren niet de enigen die zich teleurgesteld voelden, zelf was ik ook niet onverdeeld gelukkig met Vantage Point. Ik ga de nieuwe plaat nu niet promoten door de vorige af te branden, maar Vantage Point had beter kunnen zijn. Moeten zijn. Sommige nummers waren niet áf, en de nummers die wel goed waren, kwamen door de doffe mix niet uit de verf. We zijn te snel tevreden geweest. Dat merkte ik op tournee. Als je tijdens het derde optreden van de toer Is A Robot inzet en je ziet de drummer al met zijn ogen rollen, dan weet je het wel. (Lacht)

Kijk, fans hebben váák commentaar. Soms lullen ze uit hun nek en kunnen ze lateraal de boom in, maar soms hebben ze gelijk. En over sommige aspecten van Vantage Point hadden ze een punt. Niet dat we daarna nummers zijn gaan schrijven waarmee we hijgerig achter onze fans aan hollen, zo van: ‘En vinde dees goe? Please-please-please?’ Van zijn leven niet, maar wat ik wil zeggen is: we got the message. We hebben met Vantage Point ons standaardniveau niet gehaald. Won’t happen again.

De fans worden verwend: jullie hebben nóg twee releases op stapel staan.

Barman: Ja, twee ep’s. Eentje met heel poppy dingen – ik zweer je: zo poppy heb je dEUS nog nooit gehoord – en eentje met wat meer freaky dingen. Keep You Close is al geen plaat die je tijdens het stofzuigen zal opzetten, het is tout court geen plaat die je zomaar zal opzetten, je zult ervoor in de juiste mood moeten zijn. Maar op die freaky ep gaat echt wel weirde shit staan: ruwe, ongepolijste dingen, hiphopachtige stuff, groovy dingen…

Een soort ‘My Sister = My Clock, Part 2’?

Barman:Fuck that! Véél beter. (Lacht)

Tot slot: voor jullie optredens op Lowlands en het weliswaar afgelaste Pukkelpop hebben jullie de setlist laten samenstellen door de luisteraars van respectievelijk Studio Brussel en 3voor12. Ik vond dat zeer on-dEUS.

Barman: Nogal populistisch, bedoel je? Ja, da’s misschien waar. Maar we hadden zin om deze zomer rustig warm te draaien zonder al te veel gedoe, just having a good time. Trouwens, had jij verwacht dat we zoiets ooit zouden doen?

Neen.

Barman:Awel, da’s toch helemaal dEUS, zeker? (Lacht)

KEEP YOU CLOSE

Voor bespreking zie pagina 36.

Nog méér Belpopnieuws! KNACKFOCUS.BE

DOOR VINCENT BYLOO

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content