Van enfants terribles tot hiphopadel: de Beastie Boys hebben een hele tocht afgelegd. Wie dacht dat ze onderweg volwassen geworden zijn, is eraan voor de moeite. Een poging tot een gesprek met Ad-Rock, MCA en Mike D over slechte rappers, kernwapens en… kaas.
De Beastie Boys en wij, dat is een huwelijk voor het leven. We gaven ons jawoord toen we voor het eerst de clip van Hey Ladies zagen op MTV. Onze wittebroodsweken beleefden we met hun tweede langspeler Paul’s Boutique, nog steeds een hallucinant magnum opus en met stip genoteerd bovenaan ons op-een-onbewoond-eilandlijstje. Er waren goede dagen (AB juni 1992, Lunatheater juni 1994, Pukkelpop augustus 1998), kwade dagen (de instrumentale tussendoortjes, het politiek getinte To The 5 Boroughs) en uiteindelijk een lichte vorm van vervreemding. Het komt voor in de beste families.
Maar: je eerste liefde verloochenen doe je nooit, zeker niet toen we in juni 2009 de kans kregen om onze geloften te vernieuwen. In een Parijse hotelkamer pikken we draad weer op. Althans, dat proberen we, want praten met de Beastie Boys is figureren in een verbaal steekspel van drie overjaarse pubers, vol binnenpretjes, stoten onder de gordel en flauwe moppen. Af en toe geven ze ook iets prijs over Hot Sauce Committee Pt. 2, de plaat die door MCA’s strijd tegen kanker nu met twee jaar vertraging bij de platenboer is beland.
Dag heren. Ik heb zonet het nieuwe album mogen beluisteren en mijn eerste indruk is: de Beastie Boys weten weer wat feesten is!
Mike D: Ik begrijp wat je bedoelt…
Ad-Rock: Echt? Ikke niet. Wil je zo goed zijn om ons te verlichten, Mike?
Mike D: Wat de jongeman ons probeert te vertellen is dat To The 5 Boroughs bol stond van de politieke en socio-economische observaties en dat we op Hot Sauce Committee weer volop uit onze nek lullen. Neen?
Ja, zoiets.
Mike D: Op To The 5 Boroughs verwerkten we het drama van 11 september, iets waar je als New Yorks artiest niet om heen kunt. Een Beastie Boys-album maken is zoals koffie drinken met je beste maten en lullen over wat je die dag bezighoudt – een beetje zoals Friends, maar dan zonder de belegen grappen en Jennifer Aniston. Op Hot Sauce Committee komen de leuke dingen des levens opnieuw aan bod…
Ad-Rock: Een plaat vol joi de vivre!
Mike D: Wat zeg je dat mooi voor de verandering, Adam!
‘Too many rappers in the sea / Still not enough MC’s’ gaat het in ‘Too Many Rappers’. Wat is het verschil?
MCA: De meeste rappers van tegenwoordig houden je aandacht vier of vijf strofes vast. Een MC is veel meer dan dat. MC staat voor mic control, voor master of ceremony…
Mike D: Master chef, master cook…
Ad-Rock: Dat is zijn manier om me op stang te jagen, zie je? Ja, ik sta graag in de keuken, en dan?
MCA: Rappers zijn als souschefs, een MC is de chef. Tussen die twee zit een groot kwaliteitsverschil. Too Many Rappers gaat dus over het feit dat er te veel hobbykoks en te weinig chefs rondlopen. People are fucking around too much. We willen de souschefs gewoon even op hun nummer zetten.
Als MC’s chefs zijn, waar in de pikorde staan dan producers? Want na al die jaren blijven jullie zelf baas in de studio.
Mike D: In het hiphopwereldje zijn producers doorgaans de gasten die de beats aanleveren – iets als een kaasleverancier eigenlijk. Maar dat zou bij ons niet pakken, het is al moeilijk genoeg met drie. Onlangs probeerde hij (wijst naar Ad-Rock; nvdr. ) me te vergiftigen. We vechten ook veel. Vuistgevechten, bedoel ik. Tot bloedens toe.
Ad-Rock: Daarom zit ik aan de andere kant van de kamer.
MCA: Ik zit in het midden om die twee uit elkaar te houden.
Mike D: Hij heeft nog een roofie(Rohypnol; nvdr.) door mijn drankje proberen te mengen.
Ad-Rock: Heeft er iemand zin in jus d’orange?
Mike D: Doe mij maar een glaasje pompelmoes.
MCA: Ik lust wel een stukje kaas!
De Beastie Boys zitten al 25 jaar in het vak, maar toch slagen jullie erin om outsiders te blijven…
Mike D: We zijn graag outsiders, daardoor kunnen we ons onzin permitteren als ‘Queen B, cleaning the G… spot!’.(valt even uit zijn rol en proest het uit) Snap je?
MCA: Je moet hiphop als een gigantische kaasconventie zien. Het loopt er vol met mensen die elk hun eigen kaas voorstellen. Wij zijn als die ene kaasmaker die zijn berg afdaalt met een geweldige, unieke geitenkaas, gemaakt met kruiden en schimmels die enkel en alleen op zijn bergwand groeien.
Klopt het dat jullie het woord ‘mullet’ hebben uitgevonden?
MCA: Ja en neen. We hebben die uitdrukking geïntroduceerd in het populaire taalgebruik, maar niet uitgevonden. Het is een expressie die ik ooit oppikte in Utah, waar ik een tijdje gewoond heb.
Mike D: Welk woord gebruiken jullie?
Nektapijt, of haarmat.
Mike D: ‘Soccer rocker’ vind ik ook een mooie.
MCA: Hadden wij een patent op het woord ‘mullet’, dan waren we slapend rijk geworden.
Mike D: En dan was er van een financiële crisis geen sprake geweest. Heb je ons vijfstappenplan om de muziekindustrie en meteen de hele economie te redden ontvangen?
Euhm…
Ad-Rock: Tuurlijk niet, want eigenlijk is het een vijfhonderdstappenplan. Wij doen aan langetermijndenken – het geheim van ons succes. Dat plan ligt veilig in een kluis, want we willen niet dat Obama met ons idee gaat lopen.
Hoe denken jullie over de huidige president?
Mike D: Toffe gast, maar hij moet stoppen met onze ideeën te pikken!
Heb je het nu over ‘Multilateral Nuclear Disarment’, een instrumental op de nieuwe plaat?
Mike D: Ten eerste is het geen instrumental. Ten tweede: toen we in de studio zaten, leek dat idee nog totaal ongeloofwaardig. En plots komt meneer Obama met zijn plan om het kernwapenarsenaal af te bouwen. Toeval?! Ik denk het niet, beste vriend.
Wat is er misgelopen tussen jullie en Rick Rubin? In het begin van jullie carrière was hij jullie dj, nu is hij ’s werelds bekendste producer.
Ad-Rock: Ik zal je vertellen wat er fout gelopen is: op een dag ben ik zijn slaapkamer binnengeslopen en heb ik zijn hand in een kommetje lauw water gelegd. Daar kon hij blijkbaar niet om lachen.
MCA: Ben je zeker dat het enkel zijn hand was?
Mike D: Neen, dit is wat er écht gebeurd is: toen Rubin lag te slapen, hebben we een bord met vis en groenten tussen de lakens verstopt.
Er lag toevallig geen kaas op het bord?
Mike D: Komáán, wie denk je wel dat we zijn? Een bord kaas tussen iemands lakens proppen: dat doe je toch niet?
HOT SAUCE COMMITTEE, PT. 2
Nu uit via EMI.
Bekijk online 25 jaar Beastie Boys’ hiphopgekte in tien beestige clips!
EXTRA OP KNACKFOCUS.BE
DOOR JONAS BOEL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
