Volgens sommigen was ‘Discovery’, de tweede plaat van Daft Punk, een teleurstelling. Misschien veranderen ze wel van mening na het bekijken van ‘Interstella 5555’, de animatiefilm die het album had moeten vergezellen.

Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem Vanaf 17/9 in de bioscoop

Daft Punk was heel ambitieus toen ‘ Discovery’, de opvolger van hun debuutalbum Homework, twee jaar geleden uitkwam. Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem Christo – het duo achter de Franse dancesensatie – hadden het plan opgevat om elk nummer van de plaat in chronologische volgorde uit te brengen op single, met telkens een aflevering van de middellange animatiefilm Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem als bijbehorende videoclip. Na amper vier singles werd het echter weer stil rond het project, en begon iedereen zich af te vragen of de avonturen van de intergalactische popgroep die op het einde van de videoclip voor Harder Better Faster Stronger gehersenspoeld wordt door een op geld beluste platenbaas, nog een vervolg zouden krijgen. Alles leek een vroege dood gestorven, tot de volledig afgewerkte film in mei plotseling opdook op het filmfestival van Cannes.

In het verleden heeft Daft Punk al enkele opmerkelijke videoclips op het publiek afgestuurd en het verbaast dan ook niemand dat de Franse houseact de grens tussen muziek en film andermaal doet vervagen. ‘We beschouwen onszelf niet louter als muzikanten’, vertelt Bangalter, die vorig jaar al een uitmuntende filmscore schreef voor het weergaloze Irréversible van Gaspar Noé. ‘We hebben geprobeerd een eigen wereld te creëren waarin film en muziek een eenheid vormen. De muziek staat niet apart; het album maakt deel uit van een groter esthetisch geheel. We blijven op de achtergrond. In de popwereld ligt het accent meestal op de muzikant, maar dat interesseert ons niet. De klemtoon moet op de kunst liggen. Trouwens, niemand wil onze koppen zien. We hebben in de film dan ook niet meer dan een cameo van twee seconden, in de gedaante van twee robotten.’

In de videoclip voor Da Funk, gemaakt samen met Spike Jonze, gebruikte het duo dialogen, wat behoorlijk ongebruikelijk is voor het medium. In Interstella 5555 laten ze de dialogen achterwege, wat nog ongebruikelijker is voor (wat intussen is uitgegroeid tot) een bioscoopfilm. ‘We wilden een golf van beeld en muziek creëren, zonder dialogen,’ zegt Bangalter. ‘Zo konden we er een internationaal publiek mee bereiken. Werken aan een film die voor iedereen toegankelijk is en bij iedereen dezelfde emoties losweekt, ongeacht de taal van het publiek, is een unieke ervaring. Animatie heeft ook geen dialogen nodig, omdat de kunstvorm per definitie losstaat van de realiteit. En een Japanse en Franse animatieploeg aan dezelfde film laten werken, is ook makkelijker als je geen rekening moet houden met dialogen. Iedereen sprak dezelfde taal, de taal van het beeld.’

De Japanse animatiegod Leiji Matsumoto werd ingeschakeld om het project vorm te geven. ‘Als kind waren we verzot op de animatiereeks Captain Harlock, zonder twijfel een van de meest roemruchte personages van Matsumoto. We waren dan ook in de wolken toen hij meedeed, al mocht het eindresultaat geenszins lijken op wat hij in het verleden had gedaan. Dat hebben we hem van meet af aan duidelijk gemaakt en gelukkig nam hij dat niet verkeerd op. Het moest gewoon anders zijn, op het gevaar af dat we op onze bek zouden gaan. De uitdaging is groter om met iets nieuws uit te pakken en desnoods te worden gekraakt dan op dezelfde weg verder te gaan en complimentjes te blijven verzamelen.’

Door Ben Van Alboom