Nick Waterhouse

Voorbeelden zat van muzikanten die zich een periode of stijl zodanig eigen maken dat de kieskeurige toehoorder twijfelt: is dit een plaat/optreden of een documentaire? Met elpee nummer vier borstelt de Californische zanger, gitarist en bandleider Nick Waterhouse die bezwaren alsnog van tafel. Hij houdt weliswaar vast aan zijn amalgaam van witte soul, gretige rhythm-and-blues, laagdrempelige jazz en snijdende surfrock, maar nu waait er iets fris en urgents van af. Het collectieve spel is strak en los tegelijk, Waterhouses strot kan zowel wuivende ballads als het ruige werk aan, en een ouderwetse afwisseling tussen snelle en trage songs voorkomt verveling. Een plaat om luid uit open deuren en ramen te jagen – dit keer zullen de bejaarde buren níét reclameren.