Toen George Lucas de onbekende Hayden Christensen uit een zwart gat plukte om de jonge Darth Vader te spelen in de nieuwste ‘Star Wars’, fronsten de hoofden over de hele melkweg. Maar zijn rol als bezorgde tiener in Life As a House overtuigt twijfelaars ervan dat Lucas exact wist wat hij deed.

Door Stephen Rebello

Twee jaar geleden kende niemand de twintigjarige Christensen. Hij acteerde al van zijn 13, zowel in de VS als in zijn geboorteland Canada, maar het zou verbazen mochten miljoenen mensen hem kennen van zijn rol als het jongetje dat als seksueel speelgoed diende voor zijn stiefmoeder in de kortlopende tv-serie Higher Ground. In de televisiefilm Trapped in thePurple Haze hing hij de verwarde tiener uit en als je eens te veel knipperde met je ogen had je zijn glansrol gemist in The Virgin Suicides.

Christensens dagen van onbekendheid zijn nu definitief voorbij. Hij is binnenkort uitgebreid te zien in Life As a House, iets tussen American Beauty en Terms ofEndearment (komedie/drama uit 1983 ) in. Hij speelt daar heel overtuigend de rebelse, seksueel plooibare nakomeling van een gescheiden koppel (Kevin Kline en Kristin Scott Thomas). Voor de mondiale fans is dat slechts een opwarmertje voor het echte hoogtepunt: zijn debuut als Anakin Skywalker, de melkmuil-Darth Vader in Star Wars Episode II: Attack of the Clones. Ook de volgende episode van de Star Wars-saga (2005) neemt hij voor zijn rekening. George Lucas brandmerkte hem al als dé nieuwe ster, met wat geluk bereikt hij met deze film wat de eerste reeks deed voor Harrison Ford.

Hij kwam als eerste uit een bende van honderden wannabe Jedi’s, waaronder Ryan Phillipe ( Cruel Intentions), Paul Walker ( The Fast and the Furious) en Colin Hanks (zoon van Tom). Als hij het buitensporige gewicht van de Force al op zijn twintigjarige schouders voelt, laat hij het amper merken. De roddelpers daagt hem nochtans genoeg uit, gelet op de speculaties over zijn mogelijke romance met Natalie Portman tijdens de opnames. En recenter maakte Rolling Stone een portret van hem, dat vooral tegenover Lucas en de Star Wars-franchise oneerbiedig was.

Gekleed in sportieve kleding zit hij aan een met zonlicht bespikkelde tafel op het terras van Elixir in West-Hollywood. Onder zijn petje met opschrift “Free” lijkt hij eerder op het verlegen, serieuze, zachtsprekende type dat de wilde rit voorlopig met bravoure doorstaat. Introspectie is niet meteen aan hem besteed, maar hij keert wel in zichzelf als de onderwerpen wat persoonlijk worden. Maar geven we de jongen vooral krediet: het gebeurt niet bepaald elke dag dat je wereld op één nacht op zijn kop gezet wordt.

Hoewel Life As a House – geschreven door Mark Andrus (oscarnominatie voor As Good as It Gets) – pas na Star Wars gefilmd werd, krijgt het grote publiek Christensen voor het eerst in die film te zien. Naast de mogelijkheid om met Kline te werken, zag hij vooral het risico in deze film zitten. “Als je het script verkeerd uitbeeldt, speel je een langdradige melodramatische serie”, zegt hij. “Het leek me wel spannend en uitdagend om over die dunne koord te lopen. Ik voelde dat het een belangrijke rol was, niet alleen voor het verhaal maar ook voor het publiek, dat zich goed met het karakter verbonden kan voelen. Het was een echte acteursrol.”

Er gebeurt inderdaad genoeg met het personage: een zelfmoordpoging, er wordt stevig pillen geslikt, ouderlijke feestjes / uitbarstingen om u tegen te zeggen, een vlaag mannelijke prostitutie, een provocerend standje met een buurmeisje in de douche, zwart geverfd haar en tonnen oogschaduw. “Je twijfelt onvermijdelijk als je iets onderneemt waar risico mee gemoeid is. Gelukkig kon ik me vasthouden aan sommige elementen in het script, zoals de onzekerheid van mijn personage. Al bij al voelde ik me er comfortabel bij om sommige van die gevoelens te ontdekken. Zijn gekke kleding en de make-up zijn louter maskers waar hij zich achter verschuilt. Op het einde deed ik de oogschaduw op en de oorbellen aan en ik zat ineens in het personage.”

Hoe reageerde George Lucas erop dat zijn protégé zo een rol aanpakte? “Ik bezocht hem tijdens de kerstvakantie toen we aan het filmen waren en mijn haar was gitzwart geverfd”, lacht hij. “Hij keek een beetje vreemd naar mij en zei: ik hoop dat je weer een blondje bent tegen de tijd dat wij opnieuw moeten filmen. Het was op het nippertje.”

Hoewel het lijkt alsof Lucas een lichtzwaard tegen Haydens slapen houdt om geen StarWars-geheimen te onthullen, kan hij niet zwijgen over de ervaring. “Het lijkt nog steeds een droom,” geeft hij toe, “misschien was ik zelfs iets te relaxed toen ik auditie ging doen. Het was totaal onverhoopt dat er iets uit de bus kwam. Het gaf al voldoening genoeg om George Lucas te ontmoeten en om een screentest te mogen doen met Natalie (Portman). Ik was de gelukkigste mens ter wereld toen ik de rol kreeg. Ik schatte het gewoon niet binnen de mogelijkheden.”

De film draaien, bezorgde hem de beste zomer uit zijn leven. “Ik maak deel uit van een van de beste filmtrilogieën aller tijden. Het geeft een speciaal gevoel om daarbij te mogen zijn.” Zelfs met die hopeloos goedkope naam? “Ik denk dat George die titel al had van bij de start. We zullen zien hoe de mensen erop reageren eens ze de film te zien krijgen”. Maakte het deel uit van die ‘speciale ervaring’ om Natalie Portman te leren kennen? Zijn woorden zorgvuldig kiezend, antwoordt Christensen: “Zij is een heel goede actrice. Heel professioneel en zalig om mee te werken. Het is gemakkelijk haar aan te staren en weg te smelten. Met verliefde ogen naar haar kijken was geen grote uitdaging op acteursvlak, je doet het haast vanzelf. Daarnaast zijn we vrienden geworden, ik spreek haar nog af en toe.”

Nu Life As a House achter hem ligt, wil Christensen in nog een film spelen en mogelijk aan een toneelstuk meewerken in New York of Toronto, voor de mediastorm rond Star Wars losbarst. “Ik word nog niet te veel lastiggevallen door fans, maar kan me inbeelden dat het in de toekomst meer zal gebeuren.” May the force be with him!

Copyyright Movieline (vertaling Maarten Billiet)

‘Als je het script verkeerd uitbeeldt, speel je een langdradige melodramatische serie’, zegt hij. ‘Het leek me wel spannend en uitdagend om over die dunne koord te lopen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content