FILM: **** Extra’s: **** (Warner home Video)

Film. In deze hoogdagen van extreme makeovers doet het deugd om op dvd de supergeciviliseerde oerversie van dit motief terug te zien: Eliza Doolittle’s drastische transformatie van vulgair bloemenmeisje tot ster van de Britse high society door professor Henry Higgins. Wanneer Higgins voor het eerst in Covent Garden op Eliza botst en haar schabouwelijk Cockneytaaltje hoort, is hij diep geschokt door haar ‘ cold blooded murder of the English tongue‘. Wanneer ze echter een paar maanden later volmaakt ‘ The Rain In Spain Is Staying Mainly In The Plain’ kan articuleren, is hij intussen ook plomp verliefd op zijn studieobject. Meteen goed voor een van de mooiste liedjes van Lerner & Loewe: I’ve Grown Accustomed To Her Face. Alan Jay Lerner haalde zijn songteksten rechtstreeks uit de verfijnde taal van George Bernard Shaw, wiens stuk Pygmalion (1938) aan de basis ligt van deze glansrijke Hollywoodversie van een dure Broadwaymusical.

Wonderbaarlijk hoe er zulke grote charme blijft uitgaan van een op zich statische, weinig soepele toneelbewerking die vooral bestaat uit scènes waarin twee oude mannen in een overgedecoreerde art-nouveau-bibliotheek staan te vitten en te zingen over hun fonetische spitsvondigheden. Dat komt natuurlijk omdat de heerlijk pedante en suprême seksistische Rex Harrison hier de rol van zijn leven vertolkt, Audrey Hepburn onwaarschijnlijk hartveroverend is, en George Cukor zijn hypersierlijke mise-en-scène in het lang (de prent duurt bijna drie uur) en in het breed (Super Panavision 70) uitsmeert. Bovendien keek studiobaas Jack Warner (die deze zwanenzang van de oude Hollywoodmusical persoonlijk superviseerde) op geen dollar om Cukor in alle artistieke en technische departementen bij te staan door de grootste talenten.

Extra’s. Kosten noch moeite werden gespaard om van deze 40th-anniversary two-disc edition een begerenswaardig digitaal object te maken. Zowel in de commentaartrack als in de rijkelijk anekdotische making of gaat terecht veel aandacht naar de glorieuze restauratie door het team Robert A. Harris & James C. Katz. Een vergelijking tussen het zwaar beschadigde originele negatief en de opgepoetste print maakt aanschouwelijk dat het vaak om een heuse reconstructie van beeld en geluid ging.

Uiteraard komen ook Audrey Hepburns omstreden casting (Hepburn snoepte de rol af van Julie Andrews die Eliza Doolittle op Broadway creëerde) en dubbing (door specialiste Marni Nixon) aan bod (er zijn fragmenten van Hepburns vocale pogingen). Op de audiocommentaar horen we ook Cukor-getrouwe Gene Allen die de schitterende decors tekende (terwijl befaamde kostuumontwerper en fotograaf Cecil Beaton ook met deze credit lopen ging). Beatons schetsen en kostuum- ontwerpen zijn te zien, alsook een korte reportage over de première; houterige gesprekjes van toen met Harrison en Hepburn; trailers van andere musicals van Lerner & Loewe. Kortom, genoeg materiaal om (met dank aan Lerner) te kunnen besluiten: ‘ I Could Have Watched All Night, and Still Begged For More. ‘ (P.D.)

P.D.