AGING BULL. Eenmaal de clichés knock-out geslagen, haalt Eastwood verwoestend uit in de laatste ronde van ‘Million Dollar Baby’.

VAN CLINT EASTWOOD

Met Clint Eastwood, Hilary Swank, Morgan Freeman, Jay Baruchel

Million Dollar Baby ***

Sinds de Franse filmkritiek Eastwood heeft ontdekt als ‘filmauteur’ is er geen houden meer aan. Overal waar de legendarische veteraan – 74 inmiddels – zijn doorgroefde kop laat zien, wordt hij overstelpt met prijzen. Dat bleek onlangs nog tijdens de (overigens strontvervelende) oscar-uitreikingen, waar Eastwood vier gouden beeldjes mocht ophalen voor Million Dollar Baby: beste film, beste regie, beste vrouwelijke hoofdrol én beste mannelijke bijrol.

Enige achterdocht is nochtans op zijn plaats, want voor elke Unforgiven levert Eastwood iets als Blood Work af. En in Million Dollar Baby doet hij nog straffer: hij combineert beide doodleuk in één film. Het eerste uur is niet meer dan een degelijke, oerklassiek geregisseerde maar clichématige schets van de relatie tussen Frankie Dunn, een norse bokscoach met issues (Eastwood zelve) en zijn ambitieuze pupil Maggie (Hilary Swank), die via de boksring aan haar white thrash-roots tracht te ontsnappen.

‘Laat die rags-to-glory-nonsens maar komen’, denk je dan, tot Eastwoods benedictijns sobere mise-en-scène je het tweede uur bij het nekvel grijpt. Cameraman Tom Stern hangt een boetekleed om Dunns sjofele gymclub en langzaam maar zeker muteert het boksverhaal tot een aangrijpende moraliteit over onverwerkte verledens, lelijk bijtende ambities, het omgaan met sterfelijkheid en de existentiële verzuchting om verlossing.

Eastwood kan bogen op een solide cast. Zo is er niet enkel zijn eigen stuurse vertolking als de in introspectie wegzakkende boksmentor, ook Hilary Swank imponeert in haar oscar-winnende rol van macha die zich de opgehoopte frustraties uit het lijf timmert. En dan is er nog Morgan Freeman als de conciërge van de boksclub, hier Shawshank Redemption-gewijs opgevoerd als het stille geweten.

Samen tillen ze Million Dollar Baby – gebaseerd op het autobiografische Rope Burns van schrijver-bokser F.X. Toole (pseudoniem van Jerry Boyd) – naar een niveau dat het eerste uur gemakkelijk doet vergeten. En dat geruggensteund door een kraakhelder uitgeschreven scenario dat enkele vragen leep en bewust onbeantwoord laat. Zoals: wat heeft Eastwoods personage vroeger met zijn eigen dochter uitgevreten? En wat drijft hem ertoe alsnog van zijn verroeste dogmatiek af te stappen?

Million Dollar Baby bewijst eens te meer dat Eastwood als doorgewinterd regisseur wel wat meer kan dan stilzwijgend westerndecors inturen, foute flikken incarneren of – nee, we zijn het idiote Bronco Billy heus niet vergeten – Amerika doorkruisen als gedateerde kermiscowboy. Zouden de Fransozen dan toch gelijk hebben, als ze achter het stugge macho-icoon een integer filmauteur ontwaren? Dave Mestdach

Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content