Sinds 2002 is Daptone Records het huis van vertrouwen voor elke soulliefhebber en funkfanaat. Het label werd opgericht door Gabriel Roth en Neil Sugarman, twee blanken met een hart voor authentieke klanken. Hun hoofdkwartier is gevestigd in een bouwvallig pand in Bushwick, een arme wijk in Brooklyn. Ze bouwden er eigenhandig hun opname-studio, een baken voor analoge opnametechnieken. ‘Er staat één cd-speler, het enige staaltje digitale techniek in de hele studio’, aldus Sugarman. ‘Tenzij iemand er een digitaal polshorloge draagt, en zelfs dat proberen we te vermijden. (Lacht)‘

Sugarman is er het manusje-van-alles: producer, saxofonist, technicus, songschrijver en promojongen. ‘We zijn een klein label, multitasken hoort erbij. Het is de prijs voor onze onafhankelijkheid.’ Toen Amy Winehouse in Bushwick enkele songs voor Back To Black kwam inblikken, bediende de ex-punkrocker samen met Roth de knoppen. Hun vakmanschap werd beloond met een Grammy.

Het was topproducer Mark Ronson die Winehouse naar de Daptonestudio loodste en huisband The Dap-Kings als begeleidingsgroep inlijfde. ‘Als je een authentieke sound wilt, vraag je toch de meest authentieke, ruige funkband die er rondloopt?’ aldus Ronson. Sindsdien staan artiesten van allerlei allooi in de rij voor een dosis Daptonemagie. Sugarman: ‘Mensen die nooit over The Dap-Kings gehoord hebben, vragen wel eens op welke liedjes ik mee speel. Als ik dan over Robbie Williams, Lily Allen of Amy Winehouse begin, valt hun mond open. Ik heb zelfs in de studio gezeten met Al Green, een van mijn helden! De medaille heeft ook een keerzijde. Sinds het succes van Back To Black moeten onze artiesten het steeds over dat Britse probleemgeval hebben.’ Behalve Sharon Jones viste Daptone ook soulzanger Lee Fields uit de anonimiteit, en bliezen ze nieuw leven in de carrière van gospel-fenomeen Naomi Shelton – een volledige bloemlezing vindt u op de uitstekende verzamelaar Daptone Gold.

Daptone is een hechte familie, hun hoofdkwartier heeft zelfs een flat voor dolende muzikanten. De fondsen voor de bouw van de zo geroemde studio werden bijeen-geschraapt door de verkoop van vinylsingles, vertelt Sugarman. ‘Onze cd-distributeurs gingen failliet, maar onze singles brengen we rechtstreeks aan de man. De winst is dus groter. Analoge opnametechnieken en vinyl zijn het hart van Daptone. Noem ons gerust fetisjisten, maar voor ons is het de enige echte manier om van muziek te genieten. Zoals Gabriel altijd zegt: op een mp3 kun je geen joint rollen.’